Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
To, co jest powszechnie znane jako umowa przedślubna, nie jest nową ideą ani pod względem prawnym, ani kulturowym. Kobiety chciały mieć pewność, że w przypadku rozwodu lub śmierci współmałżonka nie zostaną bezdomne od co najmniej czasów egipskich ponad 2000 lat temu.
Umowy przedślubne to wiążące umowy prawne podpisywane między małżonkami przed złożeniem przysięgi małżeńskiej, które chronią każdą ze stron przed nieuzasadnioną stratą w przypadku rozwodu, śmierci lub innych nieprzewidzianych okoliczności, które mogą wpłynąć na finansowe samopoczucie pary.
Zasadniczo ten poświadczony notarialnie dokument dyktuje, w jaki sposób para poradzi sobie z finansowymi aspektami małżeństwa, i chociaż istnieje legalnie od tysięcy lat, przepisy regulujące umowy małżeńskie ewoluowały, szczególnie w ostatnich latach.
Wczesna historia przedrostków
Według „Umów przedślubnych: Jak napisać uczciwą i trwałą umowę” autorstwa Katherine Stoner i Shae Living, ludzie zawierali umowy przedślubne sięgające czasów starożytnego Egiptu, a praktyka ta istnieje od wieków w tradycji anglo-amerykańskiej, choć wcześniej rodzice pary młodej negocjowali te umowy.
Ketuba to hebrajska umowa małżeńska, która powstała ponad 2000 lat temu i była jednym z pierwszych dokumentów prawnych dających kobietom prawa do legalności i finansów. Później, w pismach z VII wieku przytoczonych w „Małżeństwo we wczesnej Irlandii”, posag uważano za wczesną formę umowy przedślubnej uważanej za niezbędną do zawarcia małżeństwa.
W latach 1461-1464 Edward IV podobno również podpisał umowę przedślubną z Eleanor Butler, zgodnie z „Wojną róż” Michaela Millera, a Elizabeth Oglethorpe zażądała od generała Jamesa Edwarda Oglethorpe'a podpisania umowy przedślubnej chroniącej jej prawa własności przed ich ślubem w 1744 r. , według „The Manor of Bishop's Ockendon”.
Historia współczesna i ewoluująca interpretacja prawna
Chociaż umowy przedślubne są w praktyce od ponad 2000 lat, idea kobiet posiadających prawa pozamałżeńskie jest wciąż stosunkowo nową koncepcją za granicą i w kraju. Przed wprowadzeniem w 1848 r. ustawy o własności zamężnych kobiet (MWPA) kobiety w Stanach Zjednoczonych musiały zawierać umowy przedślubne, aby nie zostały bezdomne i nie zerwały z dziećmi w przypadku śmierci męża.
Od tego czasu umowy przedślubne stały się bardziej prewencyjną gwarancją ewentualnych przyszłych problemów małżeńskich niż czymś podpisanym w celu ochrony kobiety przed ubóstwem, ponieważ MWPA zastrzegało, że kobiety mogą po raz pierwszy dziedziczyć majątek w testamencie małżonka. Mimo to przez większą część XIX i na początku XX wieku rodzice urządzali przedmałżeńskie posag dla swoich niezamężnych dzieci płci żeńskiej.
Dopiero w XXI wieku małżeństwo ewoluowało, by stać się bardziej sprawiedliwą umową, z nowym ustawodawstwem regulującym sposób, w jaki każdy stan radzi sobie z przedmałżeńskimi w Stanach Zjednoczonych. Od 2017 r. około połowa stanów w Ameryce podpisała Jednolitą Ustawę Przedmałżeńską (Uniform Premarital Agreement Act), która określa jednolite zasady interpretacji umów przedślubnych w sądzie cywilnym.
W każdym razie, aby umowa przedślubna została uznana przez sądy w USA za ważną, muszą być spełnione pewne warunki: umowa musi mieć formę pisemną; musi być wykonany dobrowolnie; musi to być pełne i uczciwe ujawnienie wszystkich aktywów finansowych w momencie wykonania; nie może być bez sumienia; i musi być wykonany przez obie strony „w sposób wymagany do zarejestrowania aktu” lub za poświadczeniem, przed notariuszem.
