Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Dym z prerii (geum triflorum), zbita wieloletnia roślina, może nie jest rośliną zapierającą dech w piersiach, ale doda dużo zainteresowania nieformalnym ogrodom od wczesnej wiosny do jesieni.
Pochodzi z północnoamerykańskich prerii, a swoją nazwę zawdzięcza ozdobnym, długim, delikatnym, przypominającym pióro niełupkom (główkom nasiennym), które rozwijają się latem. Swoimi różowawymi odcieniami tworzą wrażenie kłębów dymu. Czasami, mniej atrakcyjnie, określa się je również mianem „wąsów staruszka”. Te „wąsy” pozostają na wystawie przez kilka tygodni, zanim zwierzęta lub wiatr je rozproszą.
Małe, różowe, przypominające pąki kwiaty mogą nie być tak imponujące jak niełupki, ale nadal dodają wczesnej plamy koloru do Twojego ogrodu. Wiadomo, że dym preriowy jest jednym z najwcześniej kwitnących kwiatów w ich naturalnym środowisku. Jesienią półzimozielone liście przybierają fioletowe, czerwonawe i pomarańczowe odcienie, a zimą przybierają burgundowy odcień. Ta wszechstronna, łatwa w utrzymaniu roślina dobrze pasuje do różnych typów ogrodów. Delikatne główki nasienne sprawiają, że jest to dobry wybór jako roślina akcentująca lub wzdłuż granic.
Jej kłączowy system korzeniowy pozwala na szybkie i obfite rozprzestrzenianie się, a także świetnie sprawdzają się jako masowa, dzika roślina okrywowa ogrodowa lub łąkowa. Ponieważ radzi sobie w suchych i żwirowych warunkach, zwiększa również zainteresowanie ogrodami skalnymi. Ponieważ nie jest to największa z roślin, należy uważać, aby umieścić ją w miejscu, w którym nie zostanie zacieniony. Nie toleruje konkurencji ze strony bardziej energicznych, długonogich gatunków.
Delikatne niełupki świetnie wyglądają wysuszone i dodane do kompozycji kwiatowych. Po prostu wybierz całą, zdrową łodygę i zawieś ją do góry nogami w suchym i ciepłym otoczeniu. Tych roślin nie należy mylić z Pulsatilla nuttaliana. Ten członek rodziny jaskierów jest bardziej znany jako amerykański sasqueflower lub prairie pasqueflower, ale czasami jest również określany jako dym preriowy.
| Nazwa botaniczna | geum triflorum |
| Nazwa zwyczajowa | Dym z prerii, Wąs starego człowieka |
| Rodzaj rośliny | Wieloletnia roślina zielna |
| Dojrzały rozmiar | Do 18 cali wysokości |
| Ekspozycja na słońce | Pełny cień słońca/światła |
| Typ gleby | Kamieniste, piaszczyste, żwirowe, gliniaste |
| pH gleby | Neutralny i zasadowy, dobrze przepuszczalny |
| Czas kwitnienia | Od połowy wiosny do wczesnego lata |
| Kolor kwiatów | Czerwonawo różowy do fioletowego |
| Strefy twardości | 3 do 7 |
| Obszar ojczysty | Ameryka północna |
Jak uprawiać dym preriowy
Dym preriowy jest rośliną nie wymagającą konserwacji i łatwą w uprawie, pod warunkiem, że ma stanowisko słoneczne. Może rosnąć w suchych regionach o nieurodzajnej, kamienistej glebie. Po założeniu nie wymaga dużo podlewania i jest stosunkowo odporna na suszę w okresie letnim.
Lekki
Twój dym preriowy doceni stanowisko w pełnym słońcu. Mogą tolerować półcień, ale zbyt duża ilość drastycznie zmniejszy ich kwitnienie.
Gleba
Dym preriowy nie jest zbyt wybredny w kwestii rodzaju gleby. W ich naturalnym środowisku są powszechnie spotykane w płytkich, suchych lub świeżych, piaszczystych, żwirowych miejscach. Nadal jednak dobrze rosną na glebach gliniastych i gliniastych. Gleba po prostu musi być dobrze osuszona i mogą skorzystać na wzbogaceniu jej w materię organiczną. W chudszych glebach roślina zwykle nadal dobrze rośnie, ale prawdopodobnie nie będzie rosła tak duża.
woda
Młode rośliny potrzebują znacznie więcej wilgoci niż dobrze ugruntowane okazy. Powinny mieć dużo wody w gorące lata i potrzebują wilgotnych warunków na wiosnę.
Dojrzały dym preriowy nadal lubi wilgotne warunki, gdy doświadcza nowego wiosennego wzrostu, ale od lata preferuje suche warunki. Nawet gdy lata są szczególnie gorące i suche, dobrze rozwinięte rośliny są stosunkowo odporne na suszę. Ważne jest, aby upewnić się, że zimą nie mają mokrych stóp – naprawdę tego nie doceniają.
Temperatura i wilgotność
Gatunek ten ma tendencję do rozwijania się w chłodniejszym, łagodnym klimacie. Nadal mogą przetrwać w gorących, suchych miejscach, ale może się okazać, że liście nie wyglądają tak zdrowo w miesiącach letnich. Jednak mają tendencję do ożywienia, gdy letnie upały stają się mniej intensywne. Nie są też fanami zbyt dużej wilgotności.
Rozprzestrzenianie się dymu z prerii
Ponieważ są to gatunki zbite, rozmnażanie przez podział działa dobrze w przypadku dymu preriowego wczesną wiosną lub jesienią. Niektórzy ogrodnicy dzielą je co kilka lat, nawet jeśli nie potrzebują nowych roślin. Może to pomóc im zachować zdrowie w kontrolowanym ogrodzie.
Uprawa z nasion
Jeśli planujesz hodować dym preriowy z nasion, początkowo będą potrzebować jednego do dwóch miesięcy zimnej stratyfikacji. Ich założenie może być dość trudne, więc najlepiej zacząć je w pomieszczeniach wczesną wiosną, gdzie nie napotkają żadnych problemów z konkurencją ze strony innych gatunków.
