Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Magnolia wielkolistna jest wspaniałym dodatkiem do każdego rodzimego ogrodu. Liściasty gatunek drzewa magnolii, liście są największymi prostymi liśćmi znalezionymi w Ameryce Północnej, mierzącymi do 3 stóp długości i 1 stopę szerokości. Tak więc nazwa gatunku makrofila, co pochodzi od łacińskiego oznaczającego „duże liście”. Jej pachnące białe kwiaty są równie imponujące i równie masywne, o długości 12 cali. Nawet owoce pozostawione po zwiędnięciu kwiatów oferują zainteresowanie krajobrazem.
| Nazwa botaniczna | Magnolia macrophylla |
| Nazwa zwyczajowa | Magnolia wielkolistna, ogórek wielkolistny, magnolia wielkolistna |
| Rodzaj rośliny | Drzewo |
| Dojrzały rozmiar | 30-40 stóp wysokości i 20-30 stóp szerokości |
| Ekspozycja na słońce | Pełne słońce, aby rozstąpić się w cieniu |
| Typ gleby | Wilgotny, dobrze przepuszczalny |
| pH gleby | Kwaśny do obojętnego |
| Czas kwitnienia | Od późnej wiosny do wczesnego lata |
| Kolor kwiatów | Kremowa biel z fioletowymi podstawami płatków |
| Strefy twardości | 5 do 8 |
| Obszar ojczysty | Karaiby, wschodni Meksyk, południowo-wschodnie Stany Zjednoczone |
Jak uprawiać magnolie wielkolistne
Pomimo swojej efektownej natury, magnolie wielkolistne są łatwe w pielęgnacji, gdy są uprawiane w optymalnych warunkach. Nie cierpią na żadne poważne szkodniki ani choroby, a magnolie wielkolistne nie wymagają regularnego przycinania, aby zachować swój kształt. Aby zapobiec krwawieniu soków, niektórzy hodowcy decydują się na przycinanie magnolii wielkolistnych późną zimą lub późnym latem.
Lekki
Magnolia Bigleaf potrzebuje miejsca, które ma pełne słońce, aby rozstąpić się w cieniu. Idealne są dwie do pięciu godzin bezpośredniego światła słonecznego każdego dnia.
Gleba
Drzewa magnolii wielkolistnej preferują warunki naśladujące ich rodzime siedliska w lasach aluwialnych i podgórskich. Idealna jest gleba gliniasta, żyzna, dobrze drenująca. Jeśli twoja gleba nie spełnia tych wymagań, rozważ użycie ściółki. Magnolie wielkolistne najlepiej rosną w glebie od lekko kwaśnej do obojętnej.
woda
Magnolie wielkolistne nie lubią gleby zbyt suchej lub zbyt mokrej. Zawsze pozwól glebie wyschnąć między podlewaniami, ale nigdy nie pozwalaj jej zbyt długo pozostawać w stanie suchym. Używanie pierścienia wodnego do podlewania drzewa jest idealne, ponieważ samo się ustala; gdy drzewo jest dobrze ukorzenione, podlewać tylko wtedy, gdy wierzchnia warstwa gleby jest sucha w dotyku. Magnolie wielkolistne uprawiane w wyjątkowo dobrze przepuszczalnej glebie będą wymagały częstszego podlewania niż drzewa rosnące w wolniej przepuszczalnych glebach.
Temperatura i wilgotność
Magnolia wielkolistna pochodzi z południowo-wschodnich Stanów Zjednoczonych, wschodniego Meksyku i Karaibów. Preferuje klimat podobny do tego na tych terenach.
Jednym z wyjątkowych wymagań stawianych przez drzewa magnolii wielkolistnej jest miejsce, w którym nie występuje silny wiatr lub, w przeciwnym razie, sadzenie w miejscu, które chroni je przed silnymi wiatrami. Ponieważ liście tego drzewa są tak duże, łatwo ulegają uszkodzeniu i rozdzieraniu przez silne podmuchy wiatru.
Nawóz
W uprawie na żyznej glebie, którą preferują, magnolie wielkolistne mogą nie potrzebować nawozu. Oznaki, że nawóz jest potrzebny, to słaby wzrost na wiosnę i znaczne zamieranie. Stosuj nawóz o powolnym uwalnianiu o zbilansowanym składzie i stosuj go późną wiosną lub wczesnym latem
Rozmnażanie magnolii wielkolistnych
Większość hodowców woli kupować drzewa magnolii wielkolistnej od szkółek, ale można je również wyhodować z nasion. Zbierz z ziemi dojrzałe, opadłe owoce; usuń miąższ, pozostawiając tylko nasiona. Oczyszczone nasiona można przechowywać w szczelnym pojemniku w lodówce. Zasiej nasiona jesienią, ale pamiętaj, że nasiona magnolii wielkolistnej znane są z niskiej żywotności nasion.
Jeśli nie masz ochoty próbować szczęścia z nasionami, magnolie wielkolistne można również rozmnażać poprzez ukorzenianie sadzonek miękkiego drewna latem, szczepienie i nakładanie warstw.
Odmiany magnolii wielkolistnych, inne rodzaje magnolii
Magnolia wielkolistna została dalej podzielona na trzy różne podrodzaje. Oni są Magnolia macrophylla subsp. aszei (Magnolia Jesionowa), M. macrophylla subsp. makrofila (magnolia bigleaf) i M. macrophylla subsp. dealbata (meksykańska magnolia wielkolistna).
Magnolie należą do najpopularniejszych drzew uprawianych w Ameryce Północnej. Inne, które są odporne na co najmniej strefę 5, to:
- magnolia spodkowa (Magnolia x soulangiana): wysokość od 20 do 25 stóp; różowo-białe kwiaty
- Magnolia gwiaździsta (Magnolia gwiaździsta): 15 do 20 stóp wysokości; białe kwiaty (zazwyczaj; ale 'Jane Platt' jest różowa)
- Magnolia Kobus (Magnolia kobus): od 25 do 30 stóp wysokości; białe kwiaty
Plusy i minusy uprawy magnolii wielkolistnych
Wadą rosnących magnolii wielkolistnych jest to, że zaczynają wytwarzać kwiaty dopiero po osiągnięciu wieku 12 lat. Ponadto, ponieważ liście są tak duże, grabienie ich jesienią może być dość uciążliwe. Trzecią wadą jest to, że magnolie wielkolistne są wybredne w stosunku do gleby, na której rosną. Nie tolerują ani bardzo suchej, ani bardzo mokrej gleby. Nie tolerują również zanieczyszczeń, co oznacza, że nie robią dobrych drzew ulicznych.
Plusem są kwiaty, które przyciągają uwagę. Po zapyleniu te kwiaty dają efektowne owoce. Są wydłużone (mierzące od 1 do 3 cali) i czerwone. Ten owoc jest popularny wśród ptaków i innych dzikich zwierząt. Jego najlepszą cechą jest jednak liście. Niezwykłe liście i kwiaty na magnolii wielkolistnej sprawiają, że jest ona niesamowita, gdy posadzi się ją na podwórku.
Historia magnolii wielkolistnych
Magnolia wielkolistna została po raz pierwszy opisana przez Andre Michaux, francuskiego przyrodnika, który napotkał drzewo w pobliżu Charlotte w Północnej Karolinie. Zarówno legalne, jak i nielegalne zbieranie magnolii wielkolistnych zmniejszyło naturalną populację, czyniąc ją zagrożonym gatunkiem w Północnej Karolinie i zagrożonym w Ohio i Arkansas.
