Popularne drzewa gumowe znalezione w kilku rodzajach roślin

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

W mirt (Mirtaceae) z rodziny roślin, trzy rodzaje zawierają gatunki krzewów i drzew potocznie zwane drzewami gumowymi: Eukaliptus (większość gatunków gum), Angofora, i Corymbia. Ten ostatni został włączony do Eukaliptus rodzaj aż do lat 90., a niektóre źródła mogą nadal identyfikować go jako należący do tego rodzaju. Bez względu na grupę, w której się znajdują, drzewa gumowe zyskały swoją nazwę, ponieważ wydzielają widoczne ilości gęstego, gumowatego soku, jeśli powierzchnia pnia jest uszkodzona. Zauważ, że cukierki (Liquidambar spp.) i czarne dziąsła (Nyssa sylvatica) nie są spokrewnieni.

Prawie wszystkie drzewa gumowe pochodzą z Australii, gdzie są podstawowym pożywieniem koali. Z biegiem czasu były uprawiane w innych tropikalnych regionach na całym świecie, a niektóre drzewa gumowe mogą żyć nawet w chłodniejszych miejscach, takich jak Norwegia. Jednak w niektórych regionach dziąsła są uważane za gatunek inwazyjny.

Drzewa gumy, które można łatwo rozpoznać po gładkiej lub żylastej korze i liściach w kształcie lancy, mają wiele zastosowań. Olejek z liści drzewa gumowego jest używany w wielu lekach, a niektórzy ludzie lubią nawet żuć stwardniałe kawałki soku. Miód jest wytwarzany przez pszczoły, które odwiedzają drzewa, a wiele gatunków ma drewno, które jest przydatne jako tarcica. W architekturze krajobrazu gumy są zwykle używane jako drzewa cieniujące lub drzewa okazowe. Często jako sposób na odzyskanie sił po pożarach, niektóre gatunki tworzą lignotuber, podziemna bulwa korzeniowa z pąkami, które w razie potrzeby mogą wytwarzać nowe łodygi pnia. Drzewo o tej strukturze nazywa się a mężczyzna.

Oto 12 popularnych gatunków gum do rozważenia.

Ostrzeżenie

Mimo kuszącego aromatu liście i kora eukaliptusa są trujące dla ludzi i większości zwierząt (choć nie dla koali, które je ucztują). Olejki zawarte w eukaliptusie mogą powodować nudności, wymioty i biegunkę, jeśli zostaną połknięte. Możliwe jest nawet wystąpienie śpiączki. Olejek z liści może powodować podrażnienie skóry, ale rzadko jest to poważne.

• 01 z 12

  Niebieska guma (Eucalyptus globulus)

  

  Niebieska guma, znana również jako eukaliptus pospolity, jest najczęściej sadzonym eukaliptusem na świecie. Potargane drzewo ma niebiesko-zielone liście i charakterystyczny mentolowy zapach, wspólny dla wielu gatunków dziąseł. Ten wysoki okaz, o średnicy nawet 7 stóp, wytwarza łatwopalną ściółkę na ziemi, a tym samym stanowi znaczące niebezpieczeństwo na obszarach podatnych na pożary. W niektórych miejscach (zwłaszcza w Kalifornii) niebieska guma jest uważana za inwazyjną i odradza się jej sadzenie.

  • Obszar ojczysty: Australia Południowo-Wschodnia, Tasmania
  • Strefy wzrostu USDA: 9-11
  • Wysokość: 98-230 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 02 z 12

  Jabłko karłowate (Angophora hispida)

  

  Jak nazwa gatunku hispida (co oznacza „szczecisty”) wskazuje, że to drzewo ma czerwone włosie na łodygach i nowe liście. Jabłko karłowate, znane również jako jabłko szorowane, jest mniejszym rodzajem drzewa gumowego i wygląda trochę jak młodociana jabłoń, podobieństwo odpowiedzialne za wspólną nazwę. Nie ma zapachu mentolu, który można znaleźć w wielu drzewach gumy. Pień jest skręcony i kwitnie kępami białych kwiatów późną jesienią i wczesną zimą. To drzewo może być również znalezione jako malle, tworząc bulwę podstawową, z której może odrodzić się.

  • Obszar ojczysty: Nowa Południowa Walia, Australia
  • Strefy wzrostu USDA: 10-11
  • Wysokość: Do 25 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 03 z 12

  Guma o zapachu cytryny (Corymbia citriodora)

  

  To drzewo ma liście o silnym cytrynowym zapachu, które można stosować jako środek odstraszający owady. Guma o zapachu cytryny jest wysokim okazem, dawniej klasyfikowanym jako gatunek eukaliptusa, o aromatycznych liściach wspólnych dla tego rodzaju. Kora jest biała do różowo-miedzianej, zrzuca cienkie płatki, a lancetowate liście są błyszczące, zielone. Drzewo ma elegancki, dostojny kształt, który sprawia, że jest ulubieńcem ogrodów publicznych i dużych krajobrazów. Gatunek ten tworzy lignituber.

  • Obszar ojczysty: Północno-wschodnia Australia
  • Strefy wzrostu USDA: 10-11
  • Wysokość: Do 150 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 04 z 12

  Guma manna (eukaliptus viminalis)

  

  Gładka, pudrowa kora na gumie manna, znana również jako biała guma lub guma wstążkowa, spływa w postaci wiszących pasków, dzięki czemu jest nie do pomylenia. Nazwa zwyczajowa wywodzi się od białej sproszkowanej substancji opadającej z nowych liści drzewa, która ma słodki smak i była niegdyś używana przez rdzenną ludność Australii. Jest to jeden z niewielu rodzajów drzew gumowych, które tolerują chłodniejszy klimat.

  • Obszar ojczysty: Australia Południowo-Wschodnia
  • Strefy wzrostu USDA: 8-11
  • Wysokość: 100-150 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
  Przejdź do 5 z 12 poniżej.
• 05 z 12

  Guma tęczowa (eukaliptus deglupta)

  

  Jedyny gatunek eukaliptusa z północy równika, tęczowa guma ma spektakularną korę. Kora o barwie pomarańczowej złuszcza się, ukazując pod powierzchnią odcienie zieleni, żółci i fioletu. Ten rodzaj drzewa gumowego jest uprawiany komercyjnie na papierówkę, ale jest również używany jako ozdobne drzewo krajobrazowe w klimacie wolnym od mrozu.

  • Obszar ojczysty: Filipiny, Papua Nowa Gwinea, Indonezja
  • Strefy wzrostu USDA: 9-11
  • Wysokość: 200-250 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 06 z 12

  Guma Red Cap (Eucalyptus erythrocorys)

  

  Guma red cap jest stosunkowo małą gumą, z nisko rozłożystym baldachimem, który ugina się pod ciężarem dużych owoców w kształcie dzwonu. Szkarłatna czapka zakrywa żółte kwiaty, zanim się otworzą, nadając drzewu wspólną nazwę. Innym gatunkiem, który może być mallee, są gumowce o czerwonej czapce, które są atrakcyjne dla ptaków, ale ich kończyny są podatne na łamanie.

  • Obszar ojczysty: Zachodnia australia
  • Strefy wzrostu USDA: 9-11
  • Wysokość: 10-30 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 07 z 12

  Czerwona guma kwitnienia (Corymbia ficifolia)

  

  Nazwa gatunku ficifolia wskazuje, że liście tego drzewa są podobne do liści występujących na fikusach. Jak wiele innych gatunków w Mirtaceae rodziny, kwiaty czerwonej gumy kwitnącej zawierają pręciki bez płatków. Jasne czerwone, różowe lub pomarańczowe kwiaty pojawiają się zimą i wiosną, dzięki czemu jest to jeden z bardziej popularnych gatunków gum do użytku w krajobrazie. Należy do kategorii eukaliptusa znanej jako bloodwood, nazwanej od koloru soku.

  • Obszar ojczysty: Zachodnia australia
  • Strefy wzrostu USDA: 9-11
  • Wysokość: 25-40 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 08 z 12

  Guma łososiowa (Eucalyptus salmonophloia)

  

  Dobry wybór dla regionów o ubogiej, słonej glebie. Drzewo gumy łososiowej ma gładką korę w lecie, która zmienia kolor na szary zimą. Chociaż nie jest to powszechne drzewo krajobrazowe, ten rodzaj gumy ma wiele praktycznych zastosowań, od drewna opałowego po produkcję mebli.

  • Obszar ojczysty: Zachodnia australia
  • Strefy wzrostu USDA: 9-11
  • Wysokość: 50-100 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
  Przejdź do 9 z 12 poniżej.
• 09 z 12

  Guma Silver Dollar (eukaliptus cinerea)

  

  Młode gałązki z drzewa gumy do żucia srebrnego dolara są często używane w przemyśle kwiatowym, podobnie jak młode liście innego gatunku znanego pod tą samą nazwą zwyczajową, Eukaliptus polyanthemos. Srebrna guma dolarowa rośnie wystarczająco szybko w ciągu jednego sezonu (6-8 stóp), aby pracować jako duża roślina jednoroczna w chłodniejszych obszarach.

  • Obszar ojczysty: Australia Południowo-Wschodnia
  • Strefy wzrostu USDA: 8-11
  • Wysokość: 20-50 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 10 z 12

  Scribbly Gum (krwiak eukaliptusowy)

  

  Nazwa drzewa gumy do żucia inspirowana jest krętymi liniami tuneli pozostawionych przez larwy ćmy gumowej gdy zagrzebują się w korze. Inne gatunki, które mogą być dotknięte przez ćmy bazgrołowe (i są również znane jako guma bazarowa) to m.in. Eucalyptus sclerophylla, Eucalyptus rossii, Eucalyptus racemosa, i Sygnatura eukaliptusowa. Roślina ta ma atrakcyjne, poskręcane gałęzie, które czynią z niej doskonałe drzewo okazowe. Dobrze radzi sobie na ubogich, piaszczystych glebach, ale dobrze przystosowuje się do każdej gleby, która jest dobrze przepuszczalna.

  • Obszar ojczysty: Australia Południowo-Wschodnia
  • Strefy wzrostu USDA: 9-11
  • Wysokość: 40-50 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 11 z 12

  Guma śnieżna (Eucalyptus pauciflora)

  

  Guma śnieżna może przetrwać w zimnych regionach, nawet tam, gdzie jest śnieg – stąd jej powszechna nazwa. To drzewo nie jest jednak zgodne ze swoją nazwą gatunkową, co oznacza „kilka kwiatów”. Być może nazwa została błędnie wybrana, ponieważ europejski botanik, który skatalogował roślinę, Franz Wilhelm Sieber, natknął się na nietypowy okaz z niezwykle małą liczbą kwiatów lub dlatego, że zebrany przez niego okaz stracił kwiaty podczas transportu. Niezależnie od tego, drzewo gumy śnieżnej ma obfite skupiska białych kwiatów, a także gładką białą, szarą lub żółtą korę, która zrzuca wstążki i czasami ma owadzie bazgroły. Często tworzy lignituber.

  • Obszar ojczysty: Australia Południowo-Wschodnia
  • Strefy wzrostu USDA: 7-10
  • Wysokość: 30-100 stóp; w zależności od podgatunku
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 12 z 12

  Guma plamista (Corymbia maculata)

  

  Drzewo gumy cętkowanej o zapachu cytryny jest endemiczne dla Australii. Gładka, cętkowana kora tworzy charakterystyczny cętkowany wzór. To duże drzewo, ulubione źródło pożywienia dla ptaków lorysy tęczowej, dobrze sprawdza się w parkach lub jako drzewo uliczne, ale jest zbyt masywne, aby było praktyczne w większości domowych krajobrazów.

  • Obszar ojczysty: Australia Południowo-Wschodnia
  • Strefy wzrostu USDA: Nieznany; prawdopodobnie 9-11
  • Wysokość: 150-200 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!