Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Sosna szkocka (często błędnie nazywana sosną szkocką) jest uznawana przez Szkocję za swoje drzewo narodowe. Ta długoigłowa sosna jest popularnym okazem na choinki, ale jej długa żywotność sprawia, że jest również popularnym okazem do niektórych zastosowań krajobrazowych. W rzeczywistości oczekiwana długość życia sosny zwyczajnej wynosi od 150 do 300 lat; najstarszy odnotowany okaz był w Laponii w północnej Finlandii, szacowany na ponad 760 lat.
Centralny pień sosny zwyczajnej jest bardzo długi i prosty, z łuszczącą się, łuszczącą się korą, która jest ciemna u dołu, a ku górze zmienia kolor na rdzawy. Igły mają długość od 1 do 4 cali, w zależności od odmiany, zrzucają się co około trzy lata. Igły są zebrane w pary, które skręcają się razem. Szyszki nasienne w młodym wieku są różowoczerwone, dojrzewają do szarobrązowego; mają od 1 do 3 cali długości i mają łuski w kształcie rombu.
Sosna zwyczajna jest wiecznie zielonym drzewem iglastym o długich igłach, które może z łatwością wyrosnąć na 125 stóp lub więcej, z pniem o średnicy 3 stóp lub większej. Większość dojrzałych osobników osiąga około 60 stóp wysokości i około 40 stóp szerokości. Drzewo ma kształt piramidy, gdy jest młode, ale z wiekiem staje się bardziej płaskie.
| Nazwa botaniczna | Pinus sylvestris |
| Popularne imiona | sosna zwyczajna, sosna zwyczajna |
| Rodzaj rośliny | Iglaste wiecznie zielone drzewo |
| Dojrzały rozmiar | 125 stóp lub więcej wysokości, z pniem o średnicy co najmniej 3 stóp |
| Ekspozycja na słońce | Pełne słońce (co najmniej sześć godzin dziennie) |
| Typ gleby | Kwaśny; słaba gleba jest akceptowalna |
| pH gleby | 5,0 do 7,5 |
| Strefy twardości | 3-7 |
| Obszar ojczysty | Europa |
Uprawa sosny zwyczajnej
To duże drzewo jest czasami sadzone jako okaz w dużych krajobrazach i parkach publicznych, ale częściej jest używane do tworzenia wiatrochronów lub ekranów na farmach lub w dużych wiejskich krajobrazach. Nie jest to najlepsze drzewo do zwykłych krajobrazów mieszkalnych ze względu na jego duże rozmiary, ale czasami sadzi się je tam, gdzie gleby są bardzo trudne. Jest również bardzo powszechnie uprawiana komercyjnie na rynek choinek bożonarodzeniowych. Sosna zwyczajna nie jest uprawiana dla jej tarcicy.
Przycinanie zwykle nie jest konieczne, chyba że chcesz zachować klasyczny kształt choinki. Aby promować gęstszy wzrost, odetnij nowe pędy wzrostu ("świece") wiosną, gdy się pojawią. Usuń martwe gałęzie, a jeśli widoczne są ocierające się gałęzie, przytnij jedną z gałęzi.
Lekki
Posadź je w miejscu, w którym każdego dnia będzie co najmniej 6 godzin pełnego słońca, i upewnij się, że masz dużo miejsca, ponieważ jest to drzewo, które będzie bardzo duże.
Gleba
Sosna zwyczajna toleruje prawie każdy rodzaj ubogiej gleby, co czyni ją cenną w projektach rekultywacyjnych. Sosna zwyczajna dobrze toleruje gleby gliniaste i suszę. Upewnij się jednak, że gleba jest dobrze przepuszczalna.
woda
Podlewać tylko podczas wysokich temperatur i tylko wtedy, gdy drzewo nie zostało odpowiednio nawilżone podczas opadów.
Temperatura i wilgotność
Najbardziej rozpowszechniona sosna na świecie, sosna zwyczajna, pochodzi z północnej Europy i Azji Środkowej. Może rozwijać się w szerokim zakresie klimatów, chociaż nie radzi sobie dobrze w regionach subtropikalnych lub tropikalnych.
Nawóz
Karmienie nie jest obowiązkowe, ale jeśli karmisz, rób to raz w roku na wiosnę, tuż przed przerwami w stanie spoczynku, stosując nawóz o powolnym uwalnianiu 15-5-10. Rozsyp nawóz w pasie tuż pod zewnętrznym obwodem baldachimu sosny, grabiąc go do górnej warstwy gleby. Podlewaj dokładnie drzewo natychmiast po karmieniu. Mulczuj obszar wokół podstawy drzewa na głębokość 3 do 4 cali i ponownie nakładaj ściółkę co 1 do 2 lat. Po założeniu drzewo to wymaga niewielkiej opieki.
Odmiany sosny zwyczajnej
Szkoci nadają się do uprawy w strefach odporności USDA od 2 do 9, w zależności od odmiany. Skatalogowano kilka naturalnie występujących odmian:
- P. sylvestris zm. sylvestris występuje w większości naturalnie występujących obszarów, od Szkocji i Hiszpanii po środkową Syberię. Jest to drzewo, wraz z jego odmianami uprawnymi, które są zwykle sadzone w zastosowaniach krajobrazowych i jest to drzewo sadzone i zbierane na rynek choinek bożonarodzeniowych.
- P. sylvestris zm. Hamata Steven pochodzi z Bałkanów, północnej Turcji, Krymu i Kaukazu.
- P. sylvestris zm. mongolica występuje naturalnie w Mongolii oraz w częściach południowej Syberii i północno-zachodnich Chin.
- Pinus sylvestric lub Waterer Scotch pine to skromna odmiana, rosnąca do 20 stóp z rozpiętością 12 stóp. Jest to stosunkowo wolno rosnąca forma i jest bardziej przydatna jako okaz akcentujący niż inne, większe odmiany.
Sosna zwyczajna jest jednopienna, co oznacza, że posiada zarówno męskie, jak i żeńskie części rozrodcze. Sosna zwyczajna nie potrzebuje do reprodukcji kolejnej sosny zwyczajnej; może się rozmnażać samodzielnie.
Powszechne szkodniki i choroby
Kiedy sosna zwyczajna rozwija żółknące igły wzdłuż jednej gałęzi, może to być oznaką choroby więdnięcia sosny, zwanej Cyclaneusma odlew igłowy. Skonsultuj się z ekspertem w celu potwierdzenia i usuń całe drzewo, jeśli jest zakażone, ponieważ ta choroba grzybicza jest nieuleczalna.
Zachodnia rdza żółciowa i Lofoderm Opatrunek igłowy jest również powszechny w niektórych obszarach.
Wiadomo, że wiele szkodników atakuje sosnę zwyczajną, w tym:
- ślina sosnowa (Aphrophora równoległa)
- Tropikalna sosna zwyczajna (Wężyk neodiprionowy)
- Sosna ryjkowiec korzeniowy (Hylobius radicis)
- Olbrzymia mszyca iglasta (Cinara spp.)
- Skala igieł sosnowych (Chionaspis pinifoliae)
- szeliniak sosnowy (Pissodes strobi)
- Sosnowy ryjkowiec wierzchołkowy (Hylobius rizofag)
- Ćma sosnowa Zimmermana (Dioryktria zimmermani)
Jeżozwierze i ptaki, zwłaszcza grubodziób sosnowy, mogą również powodować uszkodzenia drzewa.
