Hortensja Bobo to nazwa handlowa karłowatej odmiany hortensji wiechowej (Hortensja paniculata „Ilvobo”). Chociaż jest podobny do innych hortensji pod każdym innym względem, w tym potrzebami pielęgnacji, rośnie tylko na 2 do 3 stóp i jest nieco szerszy, co czyni go doskonałym krzewem fundamentowym lub krótkim żywopłotem. Można go również stosować na mieszanych obrzeżach krzewów, w sytuacjach, gdy większe hortensje mogą być przytłaczające.
Bobo kwitnie przez całe lato kwiatami, które tworzą duże wiechy o piramidalnym kształcie – cecha charakterystyczna dla wszystkich paniculata hortensje. Kwiaty są początkowo białe, ale stopniowo stają się różowe, a wraz ze zbliżaniem się jesieni stają się fioletowe. Owalne liście mają ząbkowane brzegi, typowe dla innych hortensji wiechowych. Bobo nie należy do tych hortensji, których kolor kwiatów zależy od pH gleby. Jeśli chcesz mieć możliwość manipulowania kolorem swoich hortensji, uprawiaj różnorodne H. macrophylla, nie H. paniculata.
Hortensje wiechy to na ogół szybko rosnące krzewy, przybierające nawet 25 cali rocznie. Jako roślina karłowata Bobo rośnie nieco wolniej, ale w zależności od wielkości zakupionej rośliny szkółkarskiej, prawdopodobnie osiągnie swój pełny wzrost w ciągu dwóch lat. Standardowym terminem sadzenia jest wiosna, po podgrzaniu temperatury gleby.
| Nazwa botaniczna | Hortensja paniculata „Ilvobo” Bobo |
| Nazwa zwyczajowa | Hortensja Bobo |
| Rodzaj rośliny | Krzew liściasty |
| Dojrzały rozmiar | 2-3 stopy wysokości, 3-4 stopy szerokości |
| Ekspozycja na słońce | Pełne słońce, aby rozstąpić się w cieniu |
| Typ gleby | Bogata, dobrze przepuszczalna gleba |
| pH gleby | 5,8-6,2 (kwaśny) |
| Czas kwitnienia | Wczesne i późne lato |
| Kolor kwiatów | Biały, stopniowo przechodzący w czerwono-fioletowy |
| Strefy twardości | 3-9 (USDA) |
| Obszar ojczysty | Chiny, Japonia |
| Toksyczność | Lekko toksyczny, ale rzadko niebezpieczny |
Pielęgnacja hortensji Bobo
Opieka nad hortensją Bobo jest prawie identyczna z pielęgnacją każdej hortensji wiechy. Dobrze sobie poradzi, jeśli zostanie posadzona w nieco kwaśnej, bogatej, dobrze przepuszczalnej glebie. W razie potrzeby glebę zasadową należy przed sadzeniem zakwasić, dodając dużą ilość torfowca lub trochę siarki rolniczej. Roślina ta nie lubi ekstremalnie gorących warunków, więc w południowej części swojego zakresu odporności Bobo najlepiej poradzi sobie w zacienionych miejscach.
Pod koniec sezonu zgrabić i usunąć wszelkie opadłe liście, które mogą zbierać zarodniki grzybów, ponieważ rośliny te mogą być podatne na różne choroby grzybowe.
Lekki
Podobnie jak inne hortensje wiechowe, Bobo najlepiej radzi sobie w pełnym słońcu w większości regionów, ale jest bardzo tolerancyjny na częściowy cień. W ciepłym klimacie południowym będzie potrzebował trochę cienia przed popołudniowym słońcem. W przeciwieństwie do innych popularnych gatunków hortensji H. makrofila, ta roślina nie toleruje głębokiego cienia.
Gleba
Hortensje wiechowe preferują kwaśną glebę, która jest bogata i dobrze przepuszczalna, podobnie jak azalie. Gleby obojętne lub zasadowe można uzupełnić siarką lub mchem torfowym w celu obniżenia pH. sW przeciwieństwie do innych gatunków hortensji, nie można zmienić koloru kwiatów poprzez zmianę pH gleby.
woda
Bobo będzie się dobrze rozwijać przy około 1 calu wody na tydzień, albo przez opady deszczu, albo nawadnianie.
Temperatura i wilgotność
Hortensje wiechowe dobrze przystosowują się do warunków klimatycznych w strefach od 3 do 8. Bobo jest mniej podatny na oparzenia zimowe niż niektóre inne odmiany. Bardzo wilgotna pogoda może sprawić, że będzie podatna na plamy na liściach i inne problemy z grzybami, ale problem rzadko jest poważny.
Nawóz
W bogatej glebie roślina ta nie będzie wymagała karmienia. Jeśli gleba jest uboga, dobrym pomysłem jest lekka aplikacja nawozu na wiosnę - użyj preparatu nawozowego przeznaczonego do wspomagania kwitnienia, takiego jak 15-30-15. Unikaj przekarmiania azotem, ponieważ może to prowadzić do bujnego wzrostu liści, ale niewielu kwiatów.
Czy hortensja Bobo jest toksyczna?
W przeciwieństwie do innych Hortensja gatunki zawierające znaczne ilości hydranginy, związku cyjanowego, H. paniculata ma bardzo małą ilość tej trucizny. Zwierzęta lub ludzie musieliby spożywać znaczną ilość rośliny, aby pojawiły się objawy. Czasami konie wypasane na hortensjach mogą zachorować, ale jest to bardzo rzadkie u ludzi i większości zwierząt.
Objawy zatrucia
Intensywne spożywanie dowolnej części hortensji Bobo może powodować nudności, ból brzucha, wymioty i pocenie się.
Powiązane odmiany
Odmiany hortensji karłowatej nie są powszechne, ale istnieje kilka innych odmian hortensji H. paniculata do rozważenia:
- „Mała limonka”: Ta odmiana o długości od 3 do 5 stóp ma kwiaty, które otwierają się jako jasnozielone, a gdy zbliża się jesień, rozwijają się w głęboki róż. Kwitnie od lipca do września.
- „Mały szybki ogień”': To kolejna roślina o długości od 3 do 5 stóp. Kwitnie od lipca do września białymi kwiatami, które stopniowo przebarwiają się na różowo z czerwonymi refleksami.
- Rozbłysk Lavalampa: To kolejna bardzo zwarta roślina, na 2 do 3 stóp. Kwitnie w lipcu i sierpniu białymi, różowoczerwonymi kwiatami.
Przycinanie
W przeciwieństwie do wielu hortensji wiechowych Bobo nie wymaga regularnego przycinania, ponieważ ma naturalnie gęstą i zwartą formę. Jeśli chcesz przyciąć go do kształtu krzewu żywopłotowego, zrób to wczesną wiosną lub późną zimą, zanim zacznie się nowy wzrost. Po prostu przytnij końcówki gałązek, aby uzyskać pożądany kształt. Roślina ta kwitnie na drewnie z bieżącego roku, więc zbyt późne przycinanie w tym sezonie ograniczy produkcję kwiatów w tym roku.
Powszechne szkodniki/choroby
Hortensje Bobo mogą być podatne na zarazę pąków, więdnięcie bakteryjne, plamistość liści, rdzę i pleśń. Są one bardziej prawdopodobne w ciepłym, wilgotnym klimacie lub tam, gdzie cyrkulacja powietrza jest słaba. Woda u podstawy rośliny zamiast opryskiwania nad głową, aby zmniejszyć ryzyko infekcji grzybiczej. W razie potrzeby na infekcje można zastosować spray grzybobójczy.
Mszyce i roztocza mogą stanowić sporadyczne problemy. Wysadzanie rośliny strumieniem wody często może usunąć te szkodniki. Lub można je leczyć, spryskując roślinę olejem ogrodniczym lub pestycydem.
