Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Wielu obserwatorów ptaków cieszy się wieloletnim udanym obserwacją ptaków, polegając wyłącznie na upierzeniu ptaków, aby odróżnić setki różnych gatunków na ich listach życia, listach podróży lub listach stoczni. Jednak nie wszystkie ptaki mają przewidywalne upierzenie, a warunki, takie jak ptasi leucyzm, mogą sprawić, że identyfikacja stanie się większym wyzwaniem.
Co to jest ptasi leucyzm?
Leucyzm lub białaczka to nienormalny stan upierzenia spowodowany mutacją genetyczną, która uniemożliwia prawidłowe odkładanie się pigmentu, zwłaszcza melaniny, na piórach ptaka. Ptaki z leucyzmem są białe.
Jak leucyzm wpływa na ptaki?
Ptaki z leucyzmem nie mają normalnych, klasycznych kolorów upierzenia wymienionych w przewodnikach polowych lub widocznych na większości zdjęć. Zamiast tego upierzenie może mieć kilka zmian koloru, w tym:
- Pogrubione białe plamy tam, gdzie ptak nie powinien ich mieć have
- Ogólnie jaśniejsze upierzenie, które wygląda na słabe, rozcieńczone lub wybielone
- Ogólnie białe upierzenie z niewielkim lub żadnym widocznym kolorem
Stopień leucyzmu, w tym jasność bieli i stopień utraty pigmentu, będzie się różnić w zależności od budowy genetycznej ptaka. Ptaki, które wykazują tylko białe łaty lub sekcje piór leucystycznych, często w symetrycznych wzorach, są często nazywane ptakami srokatymi lub srokatymi, podczas gdy ptaki o całkowicie białym upierzeniu są określane jako ptaki leucystyczne.
Chociaż leucyzm występuje naturalnie u niewielkiej liczby dzikich ptaków, częściej obserwuje się go u ptaków żyjących w niewoli lub ptaków egzotycznych celowo hodowanych w celu zachęcenia do tego typu mutacji genetycznych. Wiele z tych całkowicie białych ptaków jest obecnych w kolekcjach ptaków egzotycznych w wolierach, ogrodach botanicznych, ogrodach zoologicznych i kolekcjach prywatnych. Czysto białe pawie, białe gołębie ślubne i białe kaczki mandarynki to jedne z najczęstszych przykładów tego typu hodowli leucystycznej.
Ptaki leucystyczne i albinosy
Albinizm to kolejna choroba genetyczna, która może spowodować bladość upierzenia ptaka, ale istnieją wyraźne różnice między ptakami albinosami i ptakami leucystycznymi. Leucyzm dotyczy tylko ptasich piór i zazwyczaj tylko tych z pigmentem melaninowym, zwykle ciemnymi piórami. Ptak leucystyczny o różnych kolorach może jasno pokazywać niektóre kolory, zwłaszcza czerwone, pomarańczowe lub żółte, podczas gdy pióra, które powinny być brązowe lub czarne, są zamiast tego blade lub białe. Jednak niektóre ptaki leucystyczne mogą stracić cały pigment w swoich piórach i mogą wydawać się czysto białe.
Z drugiej strony albinizm wpływa na wszystkie pigmenty, a ptaki albinosy nie wykazują żadnego koloru w swoich piórach. Co więcej, mutacja albinosa wpływa również na inne pigmenty skóry i oczu ptaka, a ptaki albinosy mają bladoróżowe lub czerwonawe oczy, nogi, stopy i blady dziób. Z drugiej strony ptaki leucystyczne często mają normalnie ubarwione oczy, nogi, stopy i dzioby.
Jak rozpoznać ptaki leucystyczne?
Podczas gdy ptaki leucystyczne wykazują nieregularne ubarwienie upierzenia, nadal można je łatwo zidentyfikować. Wiele ptaków z leucyzmem nadal wykazuje słabe zabarwienie w rozpoznawalnych wzorach na ich piórach, nawet jeśli kolor może nie być tak silny, jak byłby typowy. Oczywiście srokate ptaki leucystyczne nadal wykazują inne kolory i mają tylko łaty białych piór, ale ich upierzenie można z łatwością wykorzystać do identyfikacji poza tymi niezwykłymi piórami.
Czysto białe ptaki leucistic mogą być trudniejsze do zidentyfikowania. Wielkość i kształt ptaka, a także jego zasięg, zwyczaje żywieniowe, zachowanie i inne ptaki, z którymi się kojarzy lub stada, mogą być wyraźnymi wskaźnikami jego gatunku. Ptaszkowie, którzy wiedzą, jak ptaszkować ze słuchu, mogą identyfikować ptaki po dźwiękach i pieśniach, niezależnie od tego, jak może wyglądać ich upierzenie. Jeśli możliwy jest bliższy, szczegółowy widok ptaka, można dokonać identyfikacji na podstawie wzoru piór i ich orientacji w różnych częściach upierzenia, które normalnie miałyby różne kolory.
Problemy z ptasim leucyzmem
Podczas gdy leucyzm może być niezwykły i ekscytujący dla ptaka, ptaki z tym schorzeniem stają przed specjalnymi wyzwaniami na wolności. Lżejsze upierzenie może pozbawić ptaki ochronnego kamuflażu i uczynić je bardziej podatnymi na drapieżniki, takie jak jastrzębie i dzikie koty. Ponieważ kolory upierzenia odgrywają ważną rolę w rytuałach godowych, ptaki z leucyzmem mogą nie być w stanie znaleźć silnych, zdrowych partnerów. Melanina jest również ważnym składnikiem strukturalnym piór, a ptaki z rozległym leucyzmem mają słabsze pióra. Oznacza to, że pióra leucystyczne będą zużywać się szybciej, co utrudni latanie i eliminuje część izolacji ptaka przed niesprzyjającą pogodą. Białe pióra również skuteczniej odbijają ciepło, co może być śmiertelne dla ptaków, które w północnym klimacie polegają na opalaniu i promieniowaniu słonecznym.
Ponieważ tak wielu obserwatorów ptaków polega na kolorach i wzorach upierzenia do identyfikacji ptaków, zobaczenie niezwykłego ptaka o jaśniejszych kolorach lub białych łatach może początkowo być mylące. Dzięki zrozumieniu, czym jest leucyzm i jak może wpływać na ptaki, obserwatorzy ptaków mogą lepiej docenić ogromną różnorodność życia ptaków, które widzą.
