Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Dęby zazwyczaj uzyskują kolory jesiennych liści później jesienią niż klony. W związku z tym mają trudne zadanie do naśladowania. Ale po tym, jak klony są nagie, dęby nadal mogą ukazywać jesienne kolory, gdy krajobraz przechodzi od późnej jesieni do zimy.
Pin Dęby
dąb pin (Quercus palustris) rosną w strefach odporności USDA od 4 do 8, a ich liście mogą zmienić kolor na ciemnoczerwony jesienią, jeśli warunki są odpowiednie. Często osiągają wysokość 70 stóp z prawie równym rozpiętością. Ich liście mają około 5 cali długości z pięcioma płatami i przez resztę sezonu wegetacyjnego mają głęboki, błyszczący zielony kolor. Dęby szypułkowe łatwo rosną w miejscach silnie nasłonecznionych i o przeciętnej glebie o kwaśnym odczynie gleby. Tolerują nawet mokrą glebę. Drzewa zawdzięczają swoją nazwę ostrym kikutom lub „szpilkom” pozostawionym na pniu po tym, jak dolne gałęzie obumierają i odłamują się.
Białe dęby
Rosnące w strefach mrozoodporności od 3 do 9, białe dęby (Quercus alba) swoją nazwę zwyczajową zawdzięcza stosunkowo jasnemu kolorowi ich kory. W odpowiednich warunkach ich jesienne liście mogą mieć czerwonawo-brązowy kolor, szczególnie bogaty u młodych drzew. Ich liście mają od 4 do 9 cali długości i mają od siedmiu do dziewięciu płatów. Na wiosnę zaczynają różowawy kolor i przechodzą w ciemnozielony. Drzewa mogą osiągnąć 80 stóp wysokości z podobnym rozpiętością. Lubią pełne słońce i kwaśną glebę. Jednak w przeciwieństwie do dębów szypułkowych nie lubią mokrej gleby, ale raczej są dość odpornymi na suszę drzewami, które wymagają dobrego odwodnienia gleby. Białe dęby rosną powoli, ale dojrzewają do wyjątkowo cienistych drzew.
Północne dęby czerwone
Północne czerwone dęby (Quercus rubra) są uprawiane w strefach mrozoodporności od 4 do 8 i często osiągają 75 stóp wysokości z podobnym zasięgiem. Żyją zgodnie ze swoją wspólną nazwą, gdy warunki są odpowiednie, z ciemnoczerwonymi jesiennymi liśćmi (lub czerwonawo-brązowymi w mniej niż idealnych warunkach wzrostu). Ich wymagania dotyczące słońca i gleby są podobne do białych dębów, ale północne czerwone dęby rosną szybciej między nimi. Przez resztę sezonu wegetacyjnego mają średnio zielone liście o długości od 5 do 9 cali z od siedmiu do 11 spiczastych płatów. Drzewa są na ogół odporne i żyją kilkadziesiąt lat.
Dąb Piłokształtny
Liście dębów piłokształtnych (Quercus acutissima) żółkną jesienią i ostatecznie mogą stać się złotobrązowe. Przez resztę sezonu wegetacyjnego 7-calowe liście są ciemnozielone. W dojrzałości dęby piłokształtne osiągają średnio od 40 do 60 stóp wysokości z podobnym rozłożeniem. Są to szybko rosnące drzewa, które są odporne na strefy od 6 do 9, co jest idealne dla tych, którzy chcą drzewa zacieniającego, które nie będzie trwało wiecznie, aby zacząć rzucać chłodne cienie na podwórku. Dęby szypułkowe wolą miejsca, w których jest dużo słońca i mogą tolerować suszę, a także upał i wilgoć. Najlepiej rosną na żyznej, dobrze przepuszczalnej glebie.
Bur Oaks Drzewa
Bur dęby (Quercus macrocarpa) rosną w strefach mrozoodporności od 3 do 8 i jesienią mają liście złote do żółtobrązowego. Ich liście mają od 6 do 12 cali długości z zaokrąglonymi płatami od pięciu do dziewięciu i przez resztę sezonu wegetacyjnego mają ciemnozielony kolor. Dęby Bur są powolnym wzrostem, osiągając średnio od 60 do 80 stóp wysokości z podobnym rozłożeniem. Ogólnie są to drzewa mało wymagające w utrzymaniu i długowieczne, dające cień. Mogą tolerować wiele warunków glebowych, w tym gleby suche i gliniaste, choć wolą dobrze przepuszczalną glinę. I są nawet odporne na zanieczyszczenia.
