Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Czerwony rajski ptak (Caesalpinia pulcherrima) kwitnący wiecznie zielony krzew liściasty pochodzący z klimatów tropikalnych i subtropikalnych. W przeciwieństwie do wielu roślin tropikalnych ma dobrą tolerancję na suszę, dzięki czemu jest ulubionym miejscem pustynnych krajobrazów. Te wiecznie zielone krzewy mają jaskrawoczerwone, pomarańczowe i żółte kwiaty w kształcie misy i szerokości około 2 cali, które pojawiają się równomiernie przez cały sezon i przyciągają motyle i kolibry. Na Hawajach kwiaty są popularne w leisach. Liście mają długie, spiczaste liście przypominające paprocie.
Czerwony rajski ptak jest niezwykle trudny, łatwy w utrzymaniu i niedrogi. Znany również jako duma Barbadosu lub kwiat pawia, jest popularnym krzewem do wysokich żywopłotów i ekranów w ciepłym klimacie - strefach 9 i wyższych. Są dość popularne w suchych stanach południowo-zachodnich, w tym w Arizonie i Nowym Meksyku. Te jasne i efektowne krzewy mogą być uprawiane jako granica między trawnikami lub wokół basenu lub jako osłona ogrodzenia z siatki. Zapewniają również doskonałe pokrycie, jeśli chcesz ukryć klimatyzator lub funkcję użytkową.
| Nazwa botaniczna | Caesalpinia pulcherrima |
| Popularne imiona | Czerwony rajski ptak, duma Barbadosu, kwiat pawia |
| Rodzaj rośliny | Wieloletni krzew kwitnący |
| Dojrzały rozmiar | 10 do 20 stóp wysokości; Rozpiętość od 6 do 12 stóp |
| Ekspozycja na słońce | Pełne słońce |
| Typ gleby | Każda gleba, pod warunkiem, że jest dobrze osuszona |
| pH gleby | 5,5 do 6,5 |
| Czas kwitnienia | od marca do października |
| Kolor kwiatów | czerwony i żółty |
| Strefy twardości | 9 do 11 (USDA) |
| Obszar ojczysty | Ameryki tropikalne i subtropikalne |
Jak wyhodować rośliny czerwonego ptaka rajskiego
Czerwonego rajskiego ptaka można sadzić wiosną (o ile jest to po ostatnich przymrozkach sezonu), latem i jesienią. To świetna roślina dla początkujących ogrodników, ponieważ nie wymaga dodatkowej pielęgnacji poza podlewaniem i okazjonalnym przycinaniem. Posadź je w każdej dobrze przepuszczalnej glebie, w miejscu nasłonecznionym (tolerują półcień, ale nie zakwitną tak obficie).
Po założeniu rośliny te mają dobrą tolerancję na suszę. Można je dowolnie przycinać, aby kontrolować ich wielkość i kształt. Czerwony rajski ptak prawie nie ma poważnych problemów ze szkodnikami ani chorobami. Może pojawić się mączniak prawdziwy, ale nie wpływa na zdrowie rośliny.
Lekki
Czerwony rajski ptak potrzebuje pełnego słońca, aby wytworzyć efektowny pokaz kwiatów. Tolerują obszary częściowo zacienione, ale kwiaty będą mniej płodne - może nawet nie będą istnieć.
Gleba
Czerwony rajski ptak będzie rósł na każdej glebie, ale woli gliniastą, dobrze osuszoną ziemię, która zatrzymuje trochę wilgoci.
woda
Czerwone krzewy rajskiego ptactwa w okresie dojrzewania powinny być stale wilgotne. Podczas gdy zadomowione krzewy mogą przetrwać okresy suszy, czerwony rajski ptak dobrze reaguje na stały harmonogram podlewania. W szczycie sezonu wegetacyjnego zaleca się dodatkowe podlewanie (zwykle raz lub dwa razy w tygodniu), aby utrzymać korzenie rośliny i otaczającą ją glebę w stanie wilgotnym. Podczas uśpionych miesięcy zimowych nie jest wymagane dodatkowe podlewanie.
Temperatura i wilgotność
Czerwone krzewy rajskiego ptaka tolerują wysokie temperatury latem i dobrze radzą sobie zarówno w klimacie wilgotnym, jak i suchym. Gdy temperatura spadnie poniżej 32 stopni Fahrenheita, krzew zacznie tracić liście i zasypiać, aż na wiosnę się rozgrzeje. W północnej części zasięgu (strefa 9) krzew może zamierać do ziemi zimą, ale powróci na wiosnę.
Nawóz
Chociaż nie jest to wymagane, większość czerwonych rajskich roślin dobrze zareaguje na nawóz 20-20-20, szczególnie we wczesnych stadiach wzrostu. Dodatkowe aplikacje mogą być korzystne, ale nie są konieczne.
Uprawa w pojemnikach
Czerwone krzewy rajskiego ptaka można uprawiać w dużych doniczkach lub pojemnikach. Jeśli debugujesz roślinę za pomocą roztworu mydła lub innej metody, możliwe jest wniesienie doniczkowych czerwonych roślin rajskich ptaków w miesiącach zimowych.
Rozmnażanie Czerwonego Ptaka Raju
Te krzewy mają tendencję do samosiewu, więc jeśli zobaczysz otaczające sadzonki, możesz je usunąć lub przesadzić w inne obszary swojego podwórka. Jeśli chcesz rozpocząć uprawę roślin z nasion, zbierz strąki jesienią, usuń nasiona i pozostaw je do wyschnięcia w papierowej torbie. Wiosną wysadź nasiona w doniczkach (lub bezpośrednio do ziemi) i podlej je tak, aby gleba była wilgotna, ale nie mokra.
W porównaniu z meksykańskim ptakiem raju
Wiele osób nazywa czerwonego rajskiego ptaka meksykańskim rajskim ptakiem (Caesalpinia mexicana), ale jest to inna roślina, która wyświetla wszystkie żółte kwiaty. Liście meksykańskiego rajskiego ptaka są większe, ale zachowują ten sam kształt, co czerwony rajski ptak. Meksykańskie rośliny rajskich ptaków mają krótszy okres kwitnienia i kwitną tylko wiosną.
Czy Czerwony Ptak Raju jest toksyczny?
Nasiona i strąki tej rośliny są lekko trujące i mogą powodować podrażnienie jamy ustnej lub objawy żołądkowo-jelitowe w przypadku spożycia, więc trzymaj je z dala od zwierząt domowych i dzieci. Zgony są bardzo rzadkie, ale jeśli podejrzewasz, że ktoś zjadł nasiona, natychmiast skontaktuj się z kontrolą zatruć.
Przycinanie
Czerwony rajski ptak jest dość szybkim hodowcą i może osiągnąć wysokość do 20 stóp, więc okresowe przycinanie jest opcją w zależności od tego, jaki rozmiar chcesz mieć swój krzew. Rośliny czerwonych ptaków rajskich są często przycinane zimą, ponieważ nie tolerują mrozów, ale zazwyczaj wiosną wracają silne i zdrowe.
Źródła artykułówdesign-jornal.com korzysta wyłącznie z wysokiej jakości źródeł, w tym z recenzowanych badań, aby potwierdzić fakty zawarte w naszych artykułach. Przeczytaj nasz proces redakcyjny, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak weryfikujemy fakty i dbamy o dokładność, wiarygodność i wiarygodność naszych treści.-
Caesalpinia Pulcherrima. Ogród Botaniczny w Missouri
-
Mirakbari, Seyed Mostafa i Mohammad Hadi Shirazi. Zatrucie smacznymi i słodkimi strąkami nasion rośliny Rajskiego ptaka Caesalpinia Gilliessii. Dzikość i medycyna środowiskowa, tom. 30, nie. 1, 2019, s. 99-100., doi:10.1016/j.wem.2018.09.001
