Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Pochodzący z Ameryki Północnej niezwykły okaz znany jako fioletowa roślina dzbanowa może być dla wielu ogrodników zupełnie nowym odkryciem. Roślina nazywa domem podmokłe, podmokłe miejsca (takie jak brzegi stawów lub bagien) i można je łatwo rozpoznać po nasyconym odcieniu burgunda. Każda dojrzała fioletowa roślina dzbanka wytwarza pojedynczy, dziesięciocentymetrowy kwiat, który zaczyna się od „kiwającej” w dół główki i ostatecznie odsłania żółtawe, niosące pyłek pręciki.
Najlepiej sadzić wczesną wiosną, fioletowe dzbany będą rosły powoli – niektóre odmiany mogą osiągnąć dojrzałość i kwitnienie nawet do pięciu lat. „Dzban”, o którym mowa w nazwie zwyczajowej tej rośliny, to w rzeczywistości zmodyfikowane liście. Rozeta tych liści promieniuje od podstawy łodygi kwiatowej, a same dzbany mogą osiągnąć nawet 8 cali długości. Choć dekoracyjny dla ludzkiego oka, kształt dzbanka służy również praktycznemu celowi – jego przypominająca pojemnik struktura zatrzymuje wodę, gdzie ofiara tej mięsożernej rośliny ostatecznie zostaje utopiona.
| Nazwa botaniczna | Sarracenia purpurea subsp. venosa |
| Nazwa zwyczajowa | Fioletowa roślina dzbanowa, |
| Rodzaj rośliny | Bylina zielna |
| Dojrzały rozmiar | 6-18 cali wysokości, 12-24 cali szerokości |
| Ekspozycja na słońce | Pełne słońce |
| Typ gleby | Humusy, stale wilgotny |
| pH gleby | Kwaśny |
| Czas kwitnienia | Późna wiosna, wczesne lato |
| Kolor kwiatów | Purpurowy |
| Strefy twardości | 6-8 (USDA) |
| Obszar ojczysty | Ameryka północna |
| Toksyczność | Nietoksyczny |
Pielęgnacja roślin z fioletowym dzbanem
Podobnie jak słynna pułapka na muchy Wenus, fioletowe dzbany są gatunkiem roślin mięsożernych. Środowisko bagienne, w którym zwykle rosną na wolności, jest ubogie w składniki odżywcze, więc rośliny muszą uzupełniać swoją dietę pożywieniem poza to, co mogą podnieść ich korzenie, a ich liście pełnią podwójną funkcję jako dzbany.
Owady i inne małe stworzenia są wabione swoim kolorem i zapachem. Łatwo jest owadowi zejść do dzbanka rośliny, ale trudno mu się wydostać, ze względu na wewnętrzne ściany, które są woskowe, śliskie i pokryte sztywnymi włoskami skierowanymi w dół. W obliczu konieczności wspinania się „pod ziarno” ofiary owadów męczą się i spadają na dno dzbana, gdzie toną w deszczówce. Składniki odżywcze z rozłożonych ciał są ostatecznie wchłaniane przez rośliny.
Aby użyć fioletowej rośliny dzbanka w swoim krajobrazie, weź wskazówkę dotyczącą lokalizacji z jej naturalnego środowiska. Rośliny dzbankowe preferują wilgotne warunki, więc warto sadzić je w ogrodzie bagiennym, wilgotnym bagnie, ogrodzie deszczowym lub na skraju fontanny.
Lekki
Ogólna zasada mówi, że większość roślin mięsożernych najlepiej rośnie w pełnym słońcu. Fioletowe dzbany podążają za tym przykładem, najlepiej rozwijając się przy co najmniej sześciu do ośmiu godzin jasnego światła dziennie. W cieplejszym klimacie poradzi sobie również z odrobiną cienia. Jeśli roślina pokazuje opadające liście lub dzbany, jest to zwykle znak, że nie dostaje wystarczającej ilości światła.
Gleba
Fioletowe dzbany najlepiej radzą sobie w mieszance gleby, która jest stale wilgotna, ale także dobrze przepuszczalna. Aby stworzyć mieszankę, będą naprawdę dobrze się rozwijać, łącząc piasek, mech torfowiec i glebę torfową w płytkim pojemniku.
woda
Konsekwentnie podlewaj swoją fioletową roślinę dzbankową, aby jej gleba nigdy nie wyschła – zawsze powinna być wilgotna, ale nigdy nie może być rozmoczona ani wodnista. Dodatkowo upewnij się, że podlewasz całą roślinę – ważne jest, aby nie tylko podlewać glebę i podstawę rośliny, ale także od góry, aby liście i dzbanki również nawilżyły.
Temperatura i wilgotność
Fioletowe dzbany najlepiej radzą sobie w umiarkowanych i ciepłych temperaturach, które wahają się od 55 stopni Fahrenheita do 95 stopni Fahrenheita. Dodatkowo rośliny smołowe uwielbiają wilgoć. Jeśli letnie środowisko na zewnątrz nie zapewnia wystarczającej ilości wody, rozważ regularne spryskiwanie rośliny, aby zapewnić jej wystarczającą wilgotność.
Nawóz
Chociaż nie jest to konieczne, rośliny dzbanowe mogą skorzystać z dwóch do trzech aplikacji nawozu o powolnym uwalnianiu rocznie – nie więcej niż tyle, i możesz ryzykować uszkodzenie rośliny. Poszukaj mieszanki nawozowej opracowanej dla bromeliad lub storczyków.
Powszechne szkodniki/choroby
Szkodniki, które najczęściej powodują problemy dla roślin dzbankowych, to mszyce, wciornastki i wełnowce. Możesz śledzić rzeczywiste owady na roślinach lub możesz po prostu zauważyć oznaki ich obecności, w tym lepką, podobną do soku substancję na łodydze lub liściach, przeżute liście lub kredowe, przypominające bawełnę meszek na częściach roślina. Jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki inwazji, nie czekaj z podjęciem działań – tylko dlatego, że roślina jest mięsożerna, nie oznacza, że może się przed nią uchronić. Traktuj swoją roślinę łagodnym środkiem owadobójczym lub olejem ogrodniczym, takim jak olej neem.
Oprócz różnych szkodników, rośliny dzbane mogą być podatne na choroby grzybowe, szczególnie biorąc pod uwagę podmokłe, wilgotne miejsca, w których zwykle się znajdują. Oznaki infekcji grzybiczej obejmują białą lub czarną pleśń sadzy na dowolnej części rośliny. Jeśli zauważysz problem, możesz ostrożnie go leczyć fungicydem na bazie siarki.
