Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Ta kłująca roślina, zwana także sosną śrubową, ma długie liście, które wyginają się atrakcyjnie na zewnątrz od środka. Jego botaniczna nazwa to Pandanus veitchii a jej nazwa zwyczajowa jest nieco myląca: sosna ślimakowa w rzeczywistości nie jest sosną, a jej nazwa pochodzi od lekkiego podobieństwa jej liści do ananasa. Chociaż te liście ładnie się skręcają, mają rzędy ostrych, haczykowatych kolców biegnących po bokach, które mogą być nieprzyjemne w dotyku.
Dobrze dostosowuje się do różnych okoliczności
P. veitchii jest dobrym hodowcą, który dobrze przystosowuje się do różnych warunków i ostatecznie osiągnie ponad cztery stopy wysokości, jeśli zostanie odpowiednio utrzymany. Jej liście również rosną dość długo: do trzech stóp.
Istnieje wiele odmian sosny ślimakowej, z których wiele (nieco myląco) znajduje się na liście krzyżowej z innymi lub ma różne nazwy w różnych źródłach botanicznych: Warto jednak zauważyć, że istnieją zarówno odmiany barwne, jak i jednokolorowe, z których każda zapewnia ich własne korzyści. Sosna może żyć do piętnastu lat, a wraz z wiekiem jej korzenie zaczną wystawać z gleby wokół podstawy okazu: korzenie te można ponownie zakopać po przesadzeniu. To dobra roślina do biura lub dużego domu: rozważ umieszczenie jej w kącie, aby ludzie nie ukłuli się w jej ostre liście.
Warunki uprawy Pandanus Veitchii
- Lekki: Dużo bezpośredniego światła jest dobre, ale roślina jest w stanie przetrwać również pstrokaty cień.
- woda: Podlewaj dokładnie, ale sporadycznie. Jego gleba może wyschnąć na wierzchniej warstwie, ale nigdy nie powinna wysychać całkowicie. P. veitchii potrzebuje więcej wody w okresie wegetacji w lecie, po czym jej woda może być zmniejszona.
- Temperatura: Ciepłe temperatury powyżej sześćdziesięciu stopni. Nie toleruje mrozu.
- Gleba: Ta roślina nie jest wybredna jeśli chodzi o wymagania glebowe. Dobrze reaguje na lekko piaszczystą glebę doniczkową.
- Nawóz: Wiosną i latem karmić co dwa tygodnie zrównoważonym nawozem dla roślin doniczkowych. W okresie uśpienia zimą tak naprawdę wystarczy go karmić tylko raz w miesiącu.
Propagacja
Sosna ślimakowa rozmnaża się z pędów, które wiosną można odciąć i przesadzić w podłożu ukorzeniającym, takim jak perlit lub mieszanka mchu torfowego i piasku. Upewnij się, że nowe pędy są ciepłe i wilgotne: przykryj je folią i pozostaw na kilka tygodni, regularnie spryskując. P. veitchii powinien dość łatwo się ukorzenić.
Przesadzanie
Przesadzaj corocznie na początku sezonu wegetacyjnego, aby roślina miała miejsce na rozwój, wczesną wiosną. Uważaj, aby nie uszkodzić jego korzeni. P. veitchiiKorzenie wyjdą z podstawy w miarę starzenia się: kiedy przesadzasz, po prostu ponownie przykryj korzenie glebą i pozwól im odrosnąć. Te powietrzne korzenie mają na celu utrzymanie rośliny w pozycji pionowej i silnej. Wpychając je do gleby, zabezpieczysz swoją sosnę w doniczce.
Odmiany
P. veitchii jest tylko jednym z wielu gatunków sosny śrubowej, które występują na całym świecie. Wielu jego kuzynów ma wspólne korzenie i ostre liście. Jednak większość nie jest powszechnie uprawiana w kraju. Wyjątkiem jest P. amaryllifolius, która jest szczególnie popularna jako przyprawa w kuchni południowo-wschodniej Azji.
Porady hodowcy
Roślina ta powinna być trzymana w pomieszczeniu, które otrzymuje dużo światła i najlepiej sprawdza się jako roślina podłogowa ze względu na swój rozmiar. Upewnij się, że liście mają dużo miejsca na łuk. Jeśli sosna ślimakowa nie otrzyma wystarczającej ilości światła, jej liście zmienią kolor na całkowicie zielony zamiast normalnego blado niebiesko-zielonego: jest to dobra diagnostyka, czy oświetlasz ją wystarczająco. Uważaj również na przędziorki: jeśli twoja roślina cierpi na roztocza, najlepszym sposobem na poradzenie sobie z nimi jest po prostu przetarcie ich wilgotną szmatką.
