Plectranthus to duży rodzaj roślin pochodzących z obszarów na półkuli południowej, zawierający około 350 gatunków. Rośliny z rodzaju Plectranthus są blisko spokrewnione z miętą, ponieważ należą do tej samej rodziny - the Lamiaceae rodzina. Rodzaj Plectranthus charakteryzuje się zarówno jednorocznymi, jak i wieloletnimi roślinami, z których wiele jest wykorzystywanych do celów spożywczych, ozdobnych i leczniczych. Wiele gatunków Plectranthus ma wspólne cechy, w tym aromatyczne i kolorowe liście oraz liście, które mają tendencję do falistych, ząbkowanych lub ząbkowanych na krawędziach. Rodzaj Plectranthus charakteryzuje się zarówno krzewami, jak i roślinami okrywowymi.
Rośliny z rodzaju Plectranthus można powszechnie znaleźć na zewnątrz jako rośliny ozdobne w pojemnikach lub ogrodach, a także w pomieszczeniach jako rośliny doniczkowe, w zależności od gatunku. Gatunki Plectranthus są zwykle mało wymagające w utrzymaniu i szybko rosnące, co czyni je atrakcyjnymi opcjami nawet dla najbardziej niedoświadczonego ogrodnika. Niektóre z najbardziej znanych gatunków Plectranthus obejmują Plectranthus scutellarioides, powszechnie znany jako coleus, a Plectranthus „Mona Lavender”, która stała się popularną rośliną doniczkową.
| Nazwa botaniczna | Plectranthus |
| Rodzaj rośliny | Roczna, wieloletnia |
| Dojrzały rozmiar | 150mm - 2m wysokości |
| Ekspozycja na słońce | Pełne słońce lub półcień |
| Typ gleby | Dobrze drenaż |
| pH gleby | 6.0 |
| Czas kwitnienia | Wiosna, zima, jesień |
| Kolor kwiatów | Fioletowy, różowy, biały i niebieski |
| Strefy twardości | 8 do 11 |
| Obszar ojczysty | Afryka, Madagaskar, Indie |
Jak uprawiać Plectranthus
Generalnie rośliny z gatunku Plectranthus są łatwe w uprawie i nie wymagają zbytniej uwagi ani specjalnego traktowania. Najlepiej radzą sobie w miejscach zapewniających półcień, chociaż niektóre gatunki mogą w razie potrzeby radzić sobie z uprawą w pełnym słońcu. Są to rośliny o płytkich korzeniach, które cenią sobie odpowiednią ilość wody, ale mogą tolerować krótkie okresy suszy, ponieważ przechowują wodę w swoich łodygach. Łatwo się rozmnażają i wymagają przycinania tylko ze względów kosmetycznych. Gatunki Plectranthus nie są odporne na mróz, ale gatunki wieloletnie powracają po każdej zimie w miejscach, w których panują mroźne zimy.
Rośliny Plectranthus mogą kwitnąć wiele razy w roku i mają tendencję do kwitnienia pod koniec sezonu, podczas najkrótszych dni w roku w strefach odpornych na zimę lub w chłodnym letnim klimacie. W zależności od gatunku kwiaty mogą być fioletowe, różowe, białe lub niebieskie.
Lekki
Dokładna ilość światła potrzebna do wzrostu Plectranthus zależy od gatunku. Jednak zgodnie z ogólną zasadą większość gatunków Plectranthus docenia jasne, pośrednie światło. Bardzo niewiele osób może tolerować bezpośrednie słońce i może cierpieć na oparzenia liści, jeśli jest wystawione na bezpośrednie działanie słońca przez zbyt długi czas. Uprawiając plectranthus na wolnym powietrzu, wybierz miejsce, w którym słońce świeci tylko przez część dnia, lub miejsce całkowicie zacienione, jak pod drzewem. W przypadku uprawy w pomieszczeniu idealne jest miejsce, w którym przez większą część dnia dociera bezpośrednie światło.
Gleba
Jedną z najważniejszych części uprawy Plectranthus jest zapewnienie ich sadzenia w dobrze przepuszczalnym podłożu doniczkowym. Plectranthus nie tolerują „mokrych stóp”, co oznacza, że ich korzenie nie mogą przez dłuższy czas siedzieć w mokrej lub podmokniętej glebie. Standardowa ziemia doniczkowa zmieszana z perlitem lub piaskiem powinna zapewnić odpowiedni drenaż.
woda
Plectranthus wymaga regularnego podlewania, aby mógł się rozwijać. Podlewaj po wyschnięciu górnego lub dwóch centymetrów gleby i uważaj, aby nie przelać. Gleba powinna być wilgotna, ale nie mokra. Należy zauważyć, że zapotrzebowanie na wodę może się różnić w zależności od gatunku.
Temperatura i wilgotność
Chociaż Plectranthus nie jest rodzajem odpornym na mróz, rośliny z tego rodzaju dobrze sobie radzą w niższych temperaturach, a nawet kwitną w krótsze dni w roku. Ponieważ rodzaj Plectranthus składa się zarówno z gatunków jednorocznych, jak i wieloletnich, dokładne wymagania dotyczące temperatury różnią się w zależności od gatunku. Jednak z reguły Plectranthus nie toleruje dobrze ekstremalnych temperatur. W ekstremalnie gorącym klimacie Plectranthus może walczyć i wymagać dodatkowej opieki (podlewania i cienia), aby przetrwać. W zimnym klimacie lub śnieżnych zimach gatunki Plectranthus nie przetrwają, ale mogą powrócić w cieplejszych miesiącach wiosennych, w zależności od gatunku. Niektórzy ogrodnicy decydują się na przeniesienie swoich roślin Plectranthus do pomieszczeń na mroźne zimy, co pozwala im przetrwać przez cały rok.
Nawóz
Plectranthus doceniają comiesięczne nawożenie w okresie aktywnego wegetacji, od wiosny do jesieni. Dla większości odmian wystarczy standardowy nawóz do roślin 10-20-10.
Rozmnażanie Plectranthus
Gatunki Plectranthus łatwo rozmnażają się zarówno przez podział, jak i sadzonki. Najlepszy czas na rozmnażanie to wiosna lub wczesne lato. Aby rozmnażać się przez podział, po prostu podziel roślinę na kilka nowych roślin, oddzielając łodygi i korzenie. Aby rozmnażać się przez sadzonki, weź sadzonki z łodyg (upewnij się, że masz kawałki z dołączonymi liśćmi) i umieść je w wodzie, aż korzenie zaczną rosnąć. Przesadź ukorzenione sadzonki do gleby, aby zakończyć rozmnażanie.
Odmiany Plectranthus
W rodzaju Plectranthus występuje ponad 350 gatunków. Niektóre z bardziej popularnych odmian to:
- Plectranthus scutellarioides, znany również jako Coleus (wiele pododmian)
- Plectranthus amboinicus, czyli mięta meksykańska
- Plectranthus „Lawenda Mona”
- Plectranthus parviflorus „Limplepl” lub Blue tam
- Plectranthus forsterilub zielony na zielonym
- Plectranthus verticillatus, czyli szwedzki bluszcz
- Plectranthus tomentosa, czyli roślina Vicka
Przycinanie
Gatunki z rodzaju Plectranthus można regularnie przycinać, aby zachować atrakcyjny kształt. Odmiany krzewiaste wyglądają najlepiej, gdy są przycięte i uformowane w gęstsze krzewy. Odmiany okrywowe szybko rosną i można je regularnie przycinać, aby zapobiec ich zarastaniu.
