11 wspaniałych roślin winorośli do Twojego ogrodu

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wybór „najlepszych” roślin winorośli jest wyborem subiektywnym, ponieważ niektórzy ogrodnicy kładą nacisk na kwitnienie, inni na kolor jesienny, a jeszcze inni na szybki wzrost. Niektórzy będą chcieli pozostać przy wypróbowanych i prawdziwych popularnych faworytach, podczas gdy inni ogrodnicy będą tęsknić za wyjątkową sugestią. Na naszej liście każdy znajdzie coś dla siebie.

Ogólnie rzecz biorąc, winorośl uwzględniona w rekomendowanej liście powinna być stosunkowo łatwa w uprawie, niewymagająca konserwacji i przystosowana do różnych warunków uprawy. Oto wybór 11 roślin, które spełniają te kwalifikacje.

Uwaga

Zawsze sprawdzaj u lokalnych ekspertów, czy dany gatunek winorośli może być uznany za inwazyjny w Twoim regionie. Winorośl, która jest doskonałym wyborem dla ogrodników z północy, którzy mają mroźne zimy, może być złym wyborem dla właścicieli domów z południa, gdzie konkretna winorośl może rozprzestrzeniać się w niekontrolowany sposób. Lokalne biuro rozbudowy uczelni jest zazwyczaj najlepszym źródłem informacji na temat roślin inwazyjnych.

• 01 z 11

  Hardy Kiwi (Actinidia kolomikta)

  

  Fakt, że Actinidia kolomikta jest dość mrozoodporna (strefy od 4 do 8) znajduje odzwierciedlenie zarówno w nazwie odmiany popularnej odmiany („Arctic Beauty”), jak i potocznej nazwie gatunku „hardy kiwi”.

  Ta stosunkowo rzadko spotykana, liściasta, drzewiasta roślina winorośli jest uprawiana ze względu na liście, które najlepiej sprawdzają się na wiosnę. Jasnozielone liście w kształcie serca są czasami różowe lub kremowe. Rośliny żeńskie wytwarzają jesienią jadalne owoce o długości 1 cala – roślina ta jest spokrewniona z pospolitym kiwi w sklepie spożywczym. Ta gęsto rosnąca roślina, dorastająca do maksymalnie 20 stóp, jest czymś w rodzaju nieodkrytego klejnotu dla ogrodników z Ameryki Północnej.

  • Strefy uprawy USDA: 3-9; zależy od odmiany
  • Odmiany kolorów: Białe kwiaty są nijakie; liście są atrakcyjne średniozielone, czasem barwne
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do częściowego cienia
  • Potrzeby glebowe: Średnio wilgotne, dobrze przepuszczalne
• 02 z 11

  Bugenwilla (Grupa Bugenwilli)

  

  Chociaż bugenwilla nie jest rośliną dla ogrodników z północy, musi znaleźć się na liście najlepszych winorośli, ponieważ ma ogromną przydatność dla ogrodników z południa. To niezbędny okaz na ściany dziedzińca w Kalifornii i wszędzie tam, gdzie jest stosunkowo ciepło przez cały rok.

  Ta wieloletnia, drzewiasta winorośl, dorastająca do 40 stóp długości, może być liściasta lub zimozielona, w zależności od odmiany i klimatu. Jego zwyczaj wzrostu przypomina bardziej rozłożysty krzew niż prawdziwą winorośl, aw niektórych sytuacjach może być używany raczej jako roślina okrywowa niż jako roślina pnąca. Wąskie, spiczaste liście są zielone lub różnobarwne, a kolorowe kwiaty pojawiają się przez cały sezon wegetacyjny. Do wyboru jest wiele różnych odmian.

  • Strefy uprawy USDA: 9-11
  • Odmiany kolorów: Fioletowy, czerwony, różowy, żółty
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do częściowego cienia
  • Potrzeby glebowe: dobrze przepuszczalny, kwaśny; dobra tolerancja na suche gleby
• 03 z 11

  Powojnik Jackmana (Clematis x 'Jackmanii')

  

  Różne rodzaje powojników są jednymi z najpopularniejszych kwitnących wieloletnich winorośli, dzięki spektakularnemu efektowi dużych kwiatów. A powojnik Jackmana jest prawdopodobnie najpopularniejszym z popularnych. 'Jackmanii' to odmiana hybrydowa powstała ze skrzyżowania C. lanuginosa i C. viticella.

  Chociaż czasami jest oczerniany z powodu zbyt szerokiego stosowania, jego beztroski zwyczaj wzrostu i ogromne (od 5 do 7 cali średnicy) niebiesko-fioletowe kwiaty sprawiają, że "Jackmani" trudno jest pominąć jakąkolwiek listę najlepszych winorośli. Dorasta do około 10 stóp i kwitnie w połowie lata. Spośród wielu powojników o purpurowych kwiatach, należy ją uznać za jedną z najlepszych, dzięki połączeniu dramatycznego wyglądu i braku grymasu. Niewiele osób ma problemy z hodowaniem powojników Jackmana.

  • Strefy uprawy USDA: 4-8
  • Odmiany kolorów: Niebieski fioletowy
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce; woli mieć zacienione korzenie
  • Potrzeby glebowe: Średnio wilgotne, dobrze przepuszczalne
• 04 z 11

  Doktor Ruppel Clematis (Clematis x 'Doktor Ruppel')

  

  Powojnik „Doktor Ruppel” nie jest tak dobrze znany jak powojnik Jackmana. Ale jest wysoko ceniony ze względu na spektakularne lawendowo-różowe kwiaty. Ze względu na tę cechę lepiej pasuje do niektórych schematów kolorów krajobrazu niż zawsze tak ciemny Jackman's. „Doktor Ruppel” może być nieco większy niż „Jackmani”, osiągając nawet 12 stóp długości. Ma tendencję do kwitnienia nieco wcześniej, wczesnym latem, a nie w połowie lata. Jest również nieco lepiej przystosowany do warunków częściowego zacienienia. Co więcej, ta winorośl może sporadycznie zakwitać pod koniec lata i jesienią.

  W przeciwieństwie do 'Jackmani', 'Doctor Ruppel' kwitnie na zeszłorocznym drewnie, więc każde przycinanie powinno być wykonane natychmiast po zakończeniu kwitnienia.

  • Strefy uprawy USDA: 4-8
  • Odmiany kolorów: Lawenda z różowymi brzegami lub paskami
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do częściowego cienia; preferuje zacienione korzenie
  • Potrzeby glebowe: równomiernie wilgotne, dobrze przepuszczalne
  Przejdź do 5 z 11 poniżej.
• 05 z 11

  Złoty chmiel (Humulus lupulus 'Aurea')

  

  Wiele okazów hodowanych ze względu na ich piękne liście dostarcza przede wszystkim wspaniałych jesiennych liści. Rzadziej natkniesz się na roślinę winorośli, która wiosną dostarcza większość swojego spektakularnego koloru liści, na przykład hardy kiwi. Winorośl chmielu złotego, odmiana Humulus lupulus (wspólny chmiel) nie należy do żadnego z tych obozów. Podczas gdy jej liście mogą być najbardziej złociste na wiosnę, jej liście nadal są atrakcyjne przez całe lato i jesień, co czyni je najlepszymi w trzech sezonach.

  Dorastający do 6 metrów długości, złoty chmiel jest na tyle gęsty, że może być używany jako roślina prywatna, gdy rośnie w kratkę lub jest używany do przykrywania nieatrakcyjnych struktur. Ale w przeciwieństwie do innych chmielu, chmiel złoty nie jest wystarczająco aromatyczny, aby być popularnym w warzeniu piwa.

  • Strefy uprawy USDA: 4-8
  • Odmiany kolorów: Złoty żółty
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do częściowego cienia
  • Potrzeby glebowe: Średnio wilgotne, dobrze przepuszczalne
• 06 z 11

  Fajka Holenderska (Aristolochia macrophylla)

  

  Fajka Holendra (Aristolochia macrophylla) może być nawet lepszy niż złoty chmiel do wykorzystania jako żywa ściana prywatności, ponieważ jego zachodzące na siebie liście są dość duże (6 do 12 cali). I wkrótce wykona tę pracę, bardzo szybko osiągając maksymalny rozmiar 30 stóp.

  Roślina ta kwitnie od maja do czerwca, ale kwiaty są stosunkowo małe i zwykle dobrze ukryte wśród ogromnych liści. To właśnie kształt tych kwiatów skłania do użycia słowa „fajka” w nazwie zwyczajowej tej rośliny.

  • Strefy uprawy USDA: 4-8
  • Odmiany kolorów: Średnio zielone ulistnienie; kwiaty drobne, ukryte są białawe z odcieniami zieleni, żółci i fioletu
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do częściowego cienia
  • Potrzeby glebowe: Średnio wilgotne, dobrze przepuszczalne
• 07 z 11

  Morning Glory (Ipomoea tricolor)

  

  Wiele gatunków w obrębie Ipomea rodzaj jest znany jako powój, ale bardzo powszechną formą jednoroczną najczęściej sadzioną przez ogrodników jest I. trójkolorowy, zwłaszcza odmiana 'Heavenly Blue'.

  Morning glory to jedyna roślina jednoroczna, która jest warta sporządzenia naszej listy „najlepszych”, zdobywając swoje miejsce dzięki łatwości, z jaką można ją wykorzystać do zainfekowania dodatkowym kolorem pionowej płaszczyzny krajobrazu. Ponieważ są to rośliny jednoroczne, poranne chwały dają możliwość eksperymentowania w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego z wyglądem kwitnącej winorośli.

  Należy pamiętać, że chwały poranne same się zasieją bardzo obficie – w odpowiednich warunkach mogą się naturalizować i stać się inwazyjnymi. Jeśli sadzisz powojniki, pilnuj ich i nie pozwól im uciec na sąsiednią posesję.

  • Strefy uprawy USDA: Uprawiane jako rośliny jednoroczne we wszystkich strefach
  • Odmiany kolorów: Niebieski fioletowy
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
  • Potrzeby glebowe: równomiernie wilgotne, dobrze przepuszczalne
• 08 z 11

  Wisteria amerykańska (Wisteria frutescens)

  

  Ogrodnicy z Ameryki Północnej mają coś w rodzaju miłości i nienawiści z glicynią, ponieważ niektóre gatunki mogą być agresywnie inwazyjne w cieplejszym klimacie. Na przykład chińska glicynia (Glicynia sinensis) i japońska glicynia (Wisteria foribunda) oba są wymienione jako rośliny inwazyjne na dużej części południowego, południowo-wschodniego i środkowego Atlantyku, chociaż mogą być z powodzeniem stosowane w zimniejszych strefach, gdzie klimat powstrzymuje ich rozprzestrzenianie się.

  Glicynia amerykańska (W. frutescens) jest bardziej grzecznym gatunkiem glicynii w cieplejszych regionach, dorastającym do 30 stóp lub więcej i produkującym opadające grona aromatycznych liliowo-fioletowych kwiatów późną wiosną, tak jak otwierają się liście. Wisteria staje się bardzo dużą rośliną winorośli po osiągnięciu dojrzałości, więc upewnij się, że zapewniasz jej solidne wsparcie. Jest to wspaniały okaz, który można udrapować na pergoli, gdzie jej obfite kwiaty można najlepiej wyeksponować. Liście stanowią doskonały filtr przeciwsłoneczny na tarasie lub patio.

  Uwaga

  Wisteria zawiera lektynę i wisterynę, najbardziej skoncentrowane w nasionach i strąkach nasiennych. Te chemikalia mogą powodować pieczenie w ustach, ból brzucha, wymioty i biegunkę przez okres do dwóch dni, jeśli części roślin zostaną spożyte w dowolnej ilości; zdarzają się również rzadkie przypadki zgonów małych dzieci i psów.

  • Strefy uprawy USDA: 5-9
  • Odmiany kolorów: Lawendowo-niebieski
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
  • Potrzeby glebowe: wilgotne, próchniczne, przepuszczalne, lekko kwaśne
  Przejdź do 9 z 11 poniżej.
• 09 z 11

  Pnącze wirginijskie (Parthenocissus quinquefolia)

  

  Ta pochodząca z Ameryki Północnej drzewiasta winorośl liściasta ozdobi Twój jesienny krajobraz żywymi jesiennymi liśćmi. Wzmocnij efekt jeszcze bardziej, hodując coś z zielonymi, złotymi lub jasnozielonymi liśćmi obok, aby stworzyć kontrast. Podczas gdy pnącze wirginijskie toleruje trochę cienia, kolor jego jesiennych liści będzie bogatszy, jeśli ta winorośl będzie rosła w pełnym słońcu.

  Te pnącza mogą dorastać do 50 stóp długości i mogą być również używane jako pełzająca roślina okrywowa, jeśli są sadzone bez pionowego podparcia. Zachowaj ostrożność podczas uprawy go na budynkach, ponieważ może zniszczyć farbę i spowodować uszkodzenie powierzchni drewnianych. Ale jest to bardzo dobra roślina do odważnego wyrażenia, gdy ma miejsce na ekspansję, na przykład na dużej izolowanej altanie lub pergoli.

  Uwaga

  Jagody pnącza pensylwańskiego zawierają niewielkie ilości kwasu szczawiowego, które są toksyczne dla ludzi, chociaż ptaki nie są przez nie krzywdzone. To nie jest roślina dla domów z małymi dziećmi, które nie są pod ścisłym nadzorem. Obchodzenie się z rośliną może powodować podrażnienie skóry i wysypkę u osób wrażliwych.

  • Strefy uprawy USDA: 3-9
  • Odmiany kolorów: Kwiaty zielonkawobiałe; matowe zielone liście jesienią zmieniają kolor na fioletowo-czerwony
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do częściowego cienia
  • Potrzeby glebowe: Średnio wilgotne, dobrze przepuszczalne
• 10 z 11

  Bluszcz bostoński (Parthenocissus tricuspidata)

  

  Bluszcz bostoński (Parthenocissus trójdzielny) to winorośl liściasta, która należy do bardziej wszechstronnych wspinaczy. Szybko rośnie zarówno w pełnym słońcu, jak i w zacienionych warunkach i ma dobrą tolerancję na różne warunki glebowe i środowiska miejskie. Chociaż kwiaty są niepozorne, liście tej rośliny są dość atrakcyjne – wiosną wyrastają z czerwonawego koloru, latem zmieniają się w pełną głęboką zieleń, a jesienią stają się ciemnoczerwono-fioletowe. W cieplejszym klimacie roślina ta może być półzimozielona, zachowując liście przez zimę. Ta winorośl może wspinać się nawet na 50 stóp i wytwarza grona ciemnych jagód, które preferują ptaki.

  Bluszcz bostoński wspina się za pomocą przyssawek, które z czasem mogą powodować uszkodzenia konstrukcji. Ale doskonale nadaje się do pokrywania ścian ogrodów, płotów lub altan. Może być również używany jako pełzająca roślina okrywowa, jeśli nie ma możliwości wspinania się na pionową strukturę.

  • Strefy uprawy USDA: 4-8
  • Odmiany kolorów: Liście letnie ciemnozielone z klapowanymi liśćmi; kwiaty są niepozorne
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do częściowego cienia
  • Potrzeby glebowe: Suchy do średnio wilgotnego, dobrze przepuszczalny
• 11 z 11

  Hortensja pnąca (Hydrangea anomala subsp, petiolaris)

  

  Jeśli miałbyś określić cechy idealnego pnącza, prawdopodobnie zawierałby on opisy takie jak „płodne kwiaty”, „nieinwazyjne”, „bylina”, „odporna na cień” i „odporna na zimno”. Niewiele jest winorośli kwitnących, które spełniają ten standard, ale hortensja pnąca, Hortensja anomala, to taki, który sprawdza wszystkie pola. Jeden podgatunek, petiolaris, jest bardziej odporny na zimno niż H. anomalię, a także nieco bardziej energiczny, dorastający nawet do 50 stóp długości.

  Hortensja pnąca jest rośliną o bardzo mocnej budowie, która z głównych pędów wypuszcza ciężkie boczne, kwitnące gałęzie. Wspina się raczej owijając niż przyssawając, a zatem zwykle nie powoduje uszkodzeń budynków. Podpory muszą być mocne, aby utrzymać ciężką roślinę. Pozostawiony bez podparcia na ziemi może się rozprzestrzenić, tworząc okrywę gruntową pokrywającą nawet 200 stóp kwadratowych.

  • Strefy uprawy USDA: 4-8
  • Odmiany kolorów: białe kwiaty; ciemnozielone liście
  • Ekspozycja na słońce: Preferuje pełne słońce od częściowego cienia; toleruje mocny odcień
  • Potrzeby glebowe: Bogaty, wilgotny, przepuszczalny

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!