Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Róże mają reputację skłonnych do problemów. Czasami ta reputacja jest zasłużona, ponieważ każdy, kto wyhodował starszą odmianę róży, najprawdopodobniej musiał co roku radzić sobie z czarnymi plamami. To zaczyna się zmieniać, ponieważ wiele nowoczesnych róż jest hodowanych tak, aby były odporne na choroby i nie wymagały konserwacji.
Jeśli utrzymujesz zdrowe róże, z dużą ilością światła słonecznego, składników odżywczych i wody, powinieneś mieć niewiele problemów, bez względu na rodzaj uprawianej róży. Jednak chociaż róże mogą być uważane za Królową Kwiatów, nawet królowa może mieć problemy i potrzebować pomocy z zewnątrz.
- 01 z 10
Mszyce na różach
Mszyce są szczególnie powszechnym szkodnikiem róż. Te malutkie, ssące owady w kształcie gruszki uwielbiają żywić się soczystym, nowym przyrostem. Istnieje kilka gatunków, które mogą mieć kolor żółty, zielony lub czarniawy. Możesz zobaczyć, jak są one określane jako zielona mucha lub czarna mucha, ale w rzeczywistości nie są to muchy.
Pojedyncza mszyca nie jest dużym zagrożeniem, ale kolonie mszyc mogą rosnąć szokująco szybko i łatwo będzie można je zobaczyć na roślinach. W miarę żerowania roślina stanie się pomarszczona, krucha i żółta, a rośliny zaczną zanikać.
Objawy inwazji i uszkodzeń mszyc obejmują:
- Zniekształcone pąki kwiatowe i liście
- Lepka "spadzia"
- Czarna czarna pleśń rosnąca na spadzi
- Grona mszyc
- Mrówki pełzające po roślinach i żerujące na spadzi
Ponieważ są to tak małe, delikatne owady, mszyce często można zwalczać, spłukując różę silnym strumieniem wody. Będziesz musiał zdobyć wszystkie obszary rośliny, w tym spód liści, i będziesz musiał to zrobić więcej niż raz.
Jeśli wydaje się, że woda ich nie kontroluje, wypróbuj mydło owadobójcze. Upewnij się, że roślina jest całkowicie pokryta. Mydło musi mieć kontakt z mszycą.
- 02 z 10
Czarna plama na różach
Słowa „czarna plama” często przychodzą na myśl, gdy ogrodnik słyszy „róże”. Na szczęście wiele nowoczesnych róż jest bezproblemowych; jednak nadal istnieje wiele podatnych róż, więc zawsze należy zwracać uwagę na oznaki, które się rozwijają.
Czarny punkt (Diplocarpon rosae) jest chorobą grzybiczą, a ciepła, wilgotna lub wilgotna pogoda odgrywa dużą rolę w jej rozwoju. Jeśli czarna plama była już wcześniej w tym obszarze, zarodniki prawdopodobnie nadal są w pobliżu, czekając na idealne warunki. Wykiełkowanie zarodników czarnych plam zajmuje tylko około 7 godzin ciepłej wilgoci, ale objawy mogą nie być widoczne przez kilka dni. Gdy to zrobisz, działaj szybko, ponieważ nowe zarodniki powstają co trzy tygodnie.
Czarna plama zaczyna się od małych czarnych plamek na liściach, które powiększają się i stają się żółte, by ostatecznie zmienić kolor na żółty. Po zżółknięciu liście zaczną opadać z rośliny, a poważnie porażona roślina całkowicie zniknie.
Aby kontrolować czarną plamę, zacznij od dokładnego oczyszczenia po upadku. Zarodniki mogą zimować, więc nie pozostawiaj na ziemi żadnych liści ani innych zanieczyszczeń.
Ponieważ czarna plama jest pogarszana przez złe warunki wzrostu, upewnij się, że twoje rośliny mają dużo wody i dobrą cyrkulację powietrza. Jeśli widzisz oznaki czarnej plamki, opryskiwanie mieszanką Bordeaux, neem lub siarką jest skuteczne.
- 03 z 10
Plamistość liści Cercospora róż
Czarna plama to nie jedyna choroba grzybicza, która powszechnie atakuje róże. Plamistość liści Cercospory, czasami określana jako plamistość liści róży, jest powodowana przez grzyb fun Cercospora rosicola. To nie jest ten sam grzyb co czarna plama, ale mają wiele takich samych cech.
Objawy zaczynają się od małych okrągłych plamek o różnych rozmiarach. W końcu rozwija się fioletowa aureola. Gdy sytuacja się pogarsza, plamy rozszerzają się, a centra zmieniają się w szarawo-brązowy, gdy tkanka obumiera. Plamy tworzą się głównie na liściach, ale mogą pojawić się również na innych częściach rośliny.
Aby kontrolować grzyba, najpierw usuń dotknięte liście, gdy tylko je zobaczysz. Pamiętaj również, aby usunąć wszystkie zanieczyszczenia pod koniec sezonu, aby ograniczyć zarodniki, które mogą zimować.
Podobnie jak w przypadku czarnej plamki i mączniaka prawdziwego, fungicyd zapewni pewien stopień kontroli. Ponownie, zamiast produktu komercyjnego, możesz wypróbować zarówno środek na sodę oczyszczoną, jak i środek na mleko.
Na koniec podłóż ściółkę pod róże, aby zapobiec rozpryskiwaniu się zarodników na rośliny.
- 04 z 10
Crown Gall on Roses
Żółć koronowa wpływa na szeroką gamę roślin, a róże są zdecydowanie jedną z nich. Jest to choroba roślin wywołana przez bakterię Agrobacterium tumefaciens, który zaburza zdolność roślin do pobierania wody i składników odżywczych. Powoduje to słaby wzrost i słabe rośliny, które łatwo ulegają stresowi i są uszkadzane.
Bakteria wnika do roślin przez rany powstałe w wyniku przycinania, przesadzania lub złamania. Rozpoczyna się niewielkim wzrostem w pobliżu linii gleby na łodydze, koronie lub korzeniach. Żółć korony można łatwo pomylić ze zrostem przeszczepu, ale zrost przeszczepu nie będzie się powiększał. Nowe galasy koronowe są zwykle blado zabarwione i nieco okrągłe. W miarę powiększania się stają się szorstkie, nieregularne i twarde. Mogą w końcu zacząć gnić, ale wrócą.
Nie ma lekarstwa na żółć koronową. Jeśli masz zarażoną różę, wykop ją i wyrzuć w innym miejscu niż pojemnik na kompost.
Bakteria korony żółciowej może zimować w roślinie iw glebie. Przenosi się na inne rośliny przez rozpryskiwanie wody. Nie przesadzaj róż w tym miejscu przez co najmniej 5 lat.
Aby uniknąć żółcień korony:
- Kupuj tylko certyfikowane, wolne od chorób róże. Nawet wtedy sprawdź podstawę pod kątem nietypowych narośli.
- Oczyść sekatory między cięciami rozcieńczonym roztworem wybielacza (1 część wybielacza na 4 części wody) lub alkoholem.
- Zminimalizuj rany za pomocą ostrych sekatorów, kontroluj owady i obserwuj kosiarkę i podkaszarkę.
- 05 z 10
Japońskie chrząszcze na różach
Chrząszcze japońskie żywią się wieloma różnymi roślinami, ale jeśli są w pobliżu, możesz być pewien, że znajdą się na twoich różach. Mają tendencję do gromadzenia się w dużych ilościach i mogą szybko spowodować ogromne szkody.
Trudno nie zauważyć tych brązowych i zielonych metalicznych chrząszczy. Żywią się liśćmi i pozostawiają je szkieletowane, ostatecznie defoliując całą roślinę. Mogą również pożreć i zniekształcić kwiaty i pąki.
Dorosłych trudno się pozbyć. Kompletacja ręczna to najlepsza, choć żmudna metoda. Jeśli uda ci się złapać je jako larwy, masz więcej opcji. Pełne opcje kontroli japońskich chrząszczy są opisane w Kontroli dorosłych japońskich chrząszczy w ogrodzie.
- 06 z 10
Wirus mozaiki róż
Wirus mozaiki róży odnosi się do dwóch wirusów: wirusa Prunus Necrotic Ringspot Virus (PNRSV) i wirusa mozaiki jabłoni (ApMV). Rozprzestrzenia się poprzez wegetatywne rozmnażanie róż (pąki, zraz lub podkładkę), ale nie przenosi się z rośliny na roślinę. Może objawiać się tylko na jednej lasce, ale cała roślina jest zainfekowana i będzie wykazywać słabą żywotność, z niewielką ilością kwiatów i zahamowaniem wzrostu.
Możliwe, że roślina nie będzie wykazywać żadnych objawów; po prostu odmówi. Jednak większość zainfekowanych róż będzie miała co najmniej jeden z następujących elementów:
- Żółknięcie w mozaikowy wzór
- Chlorotyczne (żółte) pierścienie lub faliste linie (mogą wyglądać podobnie do uszkodzenia miniarki liści).
- Żółknięcie żył
- Cętkowany kolor kwiatu
Niestety nie ma kontroli. Wycięcie laski z objawami jest tylko kosmetyczne, ponieważ wirus ma charakter ogólnoustrojowy. Uniknij problemu kupując certyfikowane rośliny wolne od wirusów.
- 07 z 10
Mączniak prawdziwy na różach
Podobnie jak w przypadku czarnej plamy, mączniak prawdziwy jest chorobą grzybiczą, która pozostaje uśpiona, dopóki nie pojawią się odpowiednie warunki. W przypadku mączniaka prawdziwymi warunkami byłyby gorące, suche dni z chłodnymi, wilgotnymi nocami.
Młode liście zaczną się marszczyć lub marszczyć, a następnie na liściach i łodygach pojawi się pleśń, a następnie cienka biała powłoka, która zacznie się rozprzestrzeniać.
Jeśli mieszkasz w okolicy, w której często występuje mączniak prawdziwy, możesz zapobiegawczo użyć domowej roboty sprayu do sody oczyszczonej. Nie działa dobrze po pojawieniu się mączniaka prawdziwego.
Gdy twoje rośliny wykażą objawy, najłatwiejszym sposobem kontroli jest domowy spray do mleka. Jest zaskakująco afektywna i może być stosowana nawet na jadalnych roślinach, takich jak ogórki i kabaczki.
- 08 z 10
Róża Curculios
Rose curculios to czerwonawo-brązowe ryjkowce z ciemnymi smarkami. Mają tylko około 1/4 cala długości, ale mogą spowodować wiele szkód. Nawet małe, białe larwy żywią się uszkodzeniami
Dorosłe kurkuli różane żywią się pąkami kwiatowymi, wbijając do środka swoje długie smarki. To byłoby wystarczająco złe, ale składają jaja również w zamkniętych pąkach. Jeśli kwiaty się otworzą, będą pełne poszarpanych dziur.
Różane kurkuli preferują żółte i białe róże. Nie sadzenie tych kolorów zmniejszy populację.
Preferowaną metodą kontroli jest kompletacja ręczna. Możesz również uzyskać pewną kontrolę, usuwając istniejące pąki, gdy zobaczysz na swoich roślinach różane kurkuli. W pąkach mogą znajdować się jajka. Zawsze usuwaj wszelkie zanieczyszczenia przez cały sezon i pod koniec sezonu.
Jeśli masz z nimi poważny problem, każdy środek owadobójczy o szerokim spektrum powinien zadziałać.
Przejdź do 9 z 10 poniżej. - 09 z 10
Ślimaki różane i gruszkowe
Ślimaki różane i gruszkowe to dwa różne owady i żaden z nich nie jest prawdziwym ślimakiem. To lawy muchówek, małych owadów latających. Wyglądają jak ślimaki, ponieważ wydzielają śluzowatą substancję, która pokrywa ich ciała. Różyczki są żółto-zielone i mogą osiągać nawet 3/4 cala długości. Ślimaki gruszy są odblaskowo zielonkawo-czarne i nieco mniejsze, około ½ cala. Chociaż róże nie są preferowanym pokarmem ślimaków gruszkowych, będą żywić się różnymi roślinami.
Należy pamiętać o trzech gatunkach ślimaków różanych. Europejski ślimak różany (Endelomyia aethiops) produkuje tylko jedno pokolenie rocznie. Zwinięty ślimak różanyAllantus cinctus), który zwija się, gdy nie je, zwykle produkuje dwa pokolenia rocznie, a nagietek ślimaka różanego (Cladius difformis) jest pokryty włosiem przypominającym włos i ma zdolność do sześciu pokoleń rocznie.
Ślimaki różane żywią się liśćmi krzewów róż. Usuwają tylko tkankę miękką, pozostawiając liście prześwitujące między żyłkami.
Niewielką plagą nie warto się martwić, gdyż uszkodzenia mają głównie charakter kosmetyczny. Jednak duża populacja może poważnie osłabić roślinę.
Rozpocznij poszukiwania lawy w połowie wiosny. Na tym etapie można je spłukać porządnym strumieniem wody. Mydło neem i owadobójcze są również skuteczne, ale spróbuj powstrzymać się od wszelkich środków owadobójczych, ponieważ ślimaki błoniaste mają wiele naturalnych drapieżników, w tym ptaki, pasożytnicze osy i drapieżne chrząszcze.
- 10 z 10
Wciornastki na różach
Wciornastki są powszechnym szkodnikiem owadzim. Wciornastki kwiatowe są smukłe i brązowe, mają żółte skrzydła, które żywią się pąkami kwiatowymi. Wciornastki chili, które stają się coraz większym problemem w ogrodach przydomowych, są blade i mają ciemne skrzydła. Żywią się wszystkimi częściami rośliny.
Wciornastki kwiatowe powodują zniekształcenie pąków. Jeśli pąki się otworzą, możesz również zobaczyć brązowe smugi na poszczególnych płatkach. Wciornastki chili uszkadzają pąki, pozostawiając je wysuszone i łamliwe. Żywią się również liśćmi, powodując ich zwijanie się lub zniekształcanie.
Wciornastki są trudne do opanowania, ponieważ żyją w pąkach róż, a ich populacje mogą szybko rosnąć. Mogą również zimować w gruzach, dlatego niezbędne jest jesienne sprzątanie.
Jeśli zaczniesz widzieć zniekształcone pąki, usuń wszystkie pąki wykazujące objawy.
Istnieją naturalne drapieżniki, takie jak pirackie pluskwy i inne pożyteczne owady, które mogą pomóc w walce. Jeśli zauważysz, że twoje wciornastki są ofiarami, nie używaj środków owadobójczych, bo zabijesz też drapieżniki.
Systemowy środek owadobójczy jest najlepszą kontrolą, jeśli jest stosowany jako oprysk dolistny. Istnieje kilka dostępnych i należy poszukać takiego, który jest specjalnie oznakowany do stosowania u wciornastków. Zgodnie z zaleceniami Texas A&M, te zawierające spinosad (wymawiane jako spin-OH-sid) wykazały najmniejszy wpływ na środowisko.
