Mimo że są nazywane wiecznie zielonymi, igły na wiecznie zielonych drzewach nie pozostają wiecznie zielone. Etykieta „zimozielona” odnosi się do zwyczaju drzew, które nie zrzucają liści ani igieł przed zimą, tak jak robią to drzewa liściaste. Ale chociaż rośliny zimozielone nigdy nie są całkowicie pozbawione igieł, regularnie zrzucają starsze igły, gdy nowe igły się wypełniają. Niektóre choroby i szkodniki mogą uszkodzić wiecznie zielone igły, powodując ich żółknięcie i opadanie. Ale jeśli to starsze wewnętrzne igły żółkną i opadają, prawdopodobnie jest to normalny jesienny spadek igły, czasami określany jako sezonowy spadek igły.
Spadek igły
Jesienne opadanie igieł odnosi się do tendencji roślin zimozielonych do zrzucania niektórych starszych wewnętrznych igieł, zwykle pod koniec lata i jesienią. Jest wywoływany przez pogodę i inne czynniki sezonu wegetacyjnego, podobnie jak uśpienie roślin, kiedy rośliny przechodzą w rodzaj hibernacji, aby przeczekać mroźne zimowe miesiące. Czasami opadanie igły następuje powoli przez kilka miesięcy, przez co jest ledwo zauważalne. Możesz również nie być świadomy zrzucania, ponieważ nowe igły szybko się wypełniają.
Spadek igieł jest najbardziej zauważalny, gdy kilka drzew zaczyna tracić igły w tym samym czasie, co nie jest rzadkością, ponieważ jest to proces sezonowy. Może to być zaskakujący widok, ale dla większości zimozielonych jest normalny. Igły najbardziej wewnętrzne zmienią kolor na żółty, podczas gdy igły zewnętrzne pozostaną jasnozielone. Żółte igły w końcu opadają i pokrywają ziemię dywanem wokół drzewa. Starsze igły mogą również zmienić kolor na czerwony lub brązowy przed upuszczeniem.
Wiecznie zielone drzewa, które doświadczają zrzucania igły
Różne rodzaje zimozielonych zrzucają igły w różnym tempie. Na przykład większość sosen zrzuca igły co dwa do pięciu lat, podczas gdy świerki trzymają się ich przez pięć do siedmiu lat.
Sosna wschodnia może dramatycznie pokazać swoje zrzucanie. W sezonie wegetacyjnym mają tendencję do wzrostu igieł trwających trzy lata i zrzucają najstarsze (lub dwuletnie) igły tuż przed zimą. To może pozostawić cię z rzadkim drzewem z żółtymi igłami. I może minąć kolejny sezon, zanim drzewo znów zacznie wyglądać soczyście i zielono.
Inne sosny, takie jak sosna austriacka i sosna zwyczajna, trzymają się swoich igieł przez co najmniej trzy lata. Oznacza to, że na drzewach będzie wystarczająco dużo zielonych igieł, aby praktycznie ukryć utratę żółtych igieł.
Ponadto należy zauważyć, że nie wszystkie drzewa i krzewy szyszkowe są wiecznie zielone. Niektóre, takie jak cyprys łysy, sekwoja świtu, modrzew i tamarak, mają igły, które zmieniają kolor jesienią, a następnie opadają z gałęzi. Są to drzewa iglaste liściaste i zachowują się jak drzewa liściaste, takie jak klony i dęby. Więc nie panikuj, jeśli masz jedno z tych drzew i zaczniesz widzieć duże ilości igieł spadających jesienią. Na wiosnę znów wypuszczą.
Kiedy żółknące igły są oznaką kłopotów
Żółte igły na początku sezonu wegetacyjnego i żółknięcie nowszych roślin to różne historie. Jeśli tak się stanie, poszukaj innych przyczyn poza normalnym upuszczeniem igły, które mogą powodować wysuszenie, takich jak susza lub inwazja owadów.
Jeśli zauważysz oznaki żółknięcia w odizolowanych częściach drzewa lub jeśli żółknięcie zaczyna się w odizolowanym miejscu i powoli się rozprzestrzenia, zbierz kilka igieł i kilka małych gałęzi, aby zabrać je do lokalnej spółdzielni lub dobrej szkółki. Poproś eksperta o znalezienie oznak chorób lub szkodników.
