Krwawiące serduszka z frędzlami, choć nie są najbardziej efektownymi bylinami w swoim rodzaju, są cenione przez ogrodników, którzy cenią delikatność w roślinie. Dowiedz się wszystkiego o tych roślinach, w tym o ich rodzimym pochodzeniu. Dowiedz się, jak je hodować, dbać o nie i jak najlepiej wykorzystywać w krajobrazie.
Botanika, pochodzenie nazwy
Rośliny z krwawiącym sercem z frędzlami to byliny zielne. Kwiaty te należą do rodziny maków, sklasyfikowanych w taksonomii roślin jako Dicentra eximia. Ktokolwiek nazwał te rośliny, bardzo je cenił, tak jak nazwa gatunku eximia po łacinie znaczy „wyróżniający się”. Kiedy Rzymianie szykowali się do złożenia w ofierze krowy i znaleźli „wybraną” ofiarę, zwierzę to nazwano eximia.
Cechy Dicentra Eximia
Rośliny z krwawiącym sercem z frędzlami osiągają wysokość od 12 do 18 cali z podobnym rozłożeniem. Oprócz romantycznych kwiatów, które po raz pierwszy wychodzą na wiosnę, te byliny są cenione za szarozielone, głęboko rozcięte liście. Mają kilka opadających kwiatów wzdłuż bezlistnej łodygi. Kolor kwiatów jest najczęściej różowy lub czerwonawo-fioletowy. Alba to kwitnąca na biało odmiana tego dzikiego kwiatu.
Pochodzenie rodzime, strefy sadzenia, zapotrzebowanie na słońce i glebę
Pochodzi ze wschodniej Ameryki Północnej, Dicentra eximia można uprawiać w strefach sadzenia od 3 do 9.
Możesz uprawiać tę roślinę w pełnym cieniu do półcienia, ale rośliny w pełnym cieniu nie będą rodziły tylu kwiatów. Dicentra eximia najlepiej rośnie na wilgotnym, ale przepuszczalnym podłożu. Uzupełnij tę bylinę dużą dawką kompostu dla optymalnego wzrostu.
Zastosowania w krajobrazie
Fakt, że rośliny o krwawiącym sercu z frędzlami są czasami znajdowane w glebach skalistych w ich naturalnym środowisku, sugeruje stosowanie w ogrodach skalnych. Nie są jednak tak tolerancyjne na suche warunki, jak wiele bylin stosowanych w skalniakach. Kochające cień i zdolne do naturalizacji, są również oczywistym wyborem do ogrodów leśnych i ogrodów zacienionych. Mogą się rozprzestrzeniać zarówno przez ponowne wysiewanie, jak i przez kłącza.
Dzika przyroda przyciągana do krwawiących serc z frędzlami
Krwawiące serduszka z frędzlami przyciągają kolibry. Ponieważ są to rośliny trujące, jeśli zostaną zjedzone, nic dziwnego, że są również roślinami odpornymi na jelenie. Uprawa takich bylin odpornych na jelenie to świetny sposób na ograniczenie konserwacji krajobrazu.
Pielęgnacja roślin
Byliny dziel wiosną, co kilka lat, aby zapewnić witalność. Zastosuj ściółkę, aby zminimalizować konkurencję ze strony chwastów. Deadhead do promowania ponownego kwitnienia.
Wyróżniające się cechy
Niektórzy ogrodnicy preferują wygląd liści przypominający paproć z frędzlami Dicentra eximia do bardziej zakręconych i szerzej zarośniętych krwawiących serc, D. spectabilis. Liście są nie tylko bardziej atrakcyjne, ale także przetrwają letnie upały, w przeciwieństwie do D. spectabilis.
Inne rodzaje Dicentra oraz podobny rodzaj:
- Bryczesy Holendra (Dicentra cucullaria) nosi białe kwiaty na bezlistnych łodygach, które naprawdę przypominają jedną z par spodni wieszanych do wyschnięcia na sznurku. Liście przypominające paproć obumierają latem, ale roślina żyje dalej, pod ziemią, w stanie uśpienia.
- Kukurydza wiewiórki (D. canadensis), podobnie jak bryczesy Holendra, ma białe kwiaty, ale kwiaty przybierają kształt bardziej zbliżony do tych na Dicentra eximia i D. spectabilis niż te na D. cucullaria. Ma też liście, które przypominają paprocie i znikają w upale lata; oba są przystosowane do stref od 3 do 7.
- Serce krwawiące z Pacyfiku (D. formosa) ma różowe kwiaty i liście niebieskozielone w kształcie paproci. Łacińskie słowo, formosa, tłumaczy się jako „piękny”. Może być uprawiana w strefach od 4 do 8. Pochodzi z zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej, jest zachodnią wersją krwawiącego serca z frędzlami.
- Spróbuj czegoś zupełnie innego w tym samym rodzaju D. skandeny. Jest to duża winorośl (10 stóp wysokości) z żółtymi kwiatami. Ale nie jest tak tolerancyjny na zimno, jak inne rodzaje Dicentra: Jest odporny tylko w strefach od 7 do 9.
- Niektóre rodzaje fałszywego krwawiącego serca (Corydalis spp.) mają liście paproci, w tym C. cheilanthifolia, jego odmiana, Manchu i C. lutea (wszystkie mają żółte kwiaty i rosną w strefach od 3 do 6). Od C. lutea jest zdecydowanie najpopularniejszy Corydalis, jest to typ, który najprawdopodobniej znajdziesz w centrach ogrodniczych. C. lutea Alba nosi białe kwiaty. Jeśli znajdziesz go na sprzedaż, jeszcze większym zainteresowaniem będzie will C. flexuosa China Blue (strefy 5 do 7), tak zwany, ponieważ produkuje niebieskie kwiaty.
