Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
W swoim szczytowym okresie od XVI do XVIII wieku Imperium Brytyjskie było 100 razy większe od samej Wielkiej Brytanii. Jej terytorium rozciągało się od Afryki przez Indie po Karaiby, ponieważ Wielka Brytania importowała wówczas nowatorskie towary, takie jak herbata i guma, i stała się jedną z wiodących potęg tamtych czasów.
Chociaż łatwo jest dać się wciągnąć w poczucie przygody globtroterskiej epoki, ważne jest również, aby pamiętać, że historia kolonializmu często nie była ładna. Dla korony brytyjskiej skolonizowane przez nią ziemie były jedynie źródłem surowców do handlu i żeglugi, i była gotowa brutalnie ujarzmić (lub zniewolić) rdzennych mieszkańców w pogoni za bogactwem i władzą.
Ważne jest, aby pamiętać o tych rzeczach, omawiając jeden aspekt tego okresu, który wciąż jest celebrowany: pojawienie się klasycznego brytyjskiego wystroju kolonialnego. Dzięki eklektycznemu podejściu i ostrożnej grze miękkich, zwiewnych tonów i ciemnych akcentów, panujący styl tamtych czasów pozostaje popularny do dziś. Jest też mniej duszny (i bardziej wszechstronny), niż można by się spodziewać. Omówmy niektóre podstawy.
Elementy brytyjskiego wystroju kolonialnego
W czasach swojej świetności brytyjski wystrój kolonialny łączył stonowane aspekty wiktoriańskiego designu z detalami zaczerpniętymi z lokalnych materiałów i tradycji. Bielone ściany i przezroczyste tkaniny kontrastowały z rodzimym tekiem lub mahoniem, a użycie palm, paproci i innych naturalnych elementów odzwierciedlało fascynację miejscową roślinnością.
Wpływy azjatyckiego, karaibskiego i afrykańskiego designu dały się odczuć również w wykorzystaniu eklektycznych tkanin, charakterystycznych nadruków i unikalnych akcesoriów zebranych z podróży po całym świecie. Tymczasem zastosowanie mebli z rattanu i bambusa (a także przedmiotów takich jak składane stoliki do pisania) zapewniło inny wymiar faktury, która jest typowo kolonialna.
Podsumowując, brytyjski wystrój kolonialny reprezentuje mariaż tradycyjnych (ale wtedy nowoczesnych) podejść ze świata zachodniego z elementami stylistycznymi zapożyczonymi z skolonizowanych narodów. W tych przestrzeniach wystrój wydaje się być przewiewny i lekki, z wydętymi tkaninami i okiennicami w stylu plantacji zaprojektowanymi tak, aby zapewnić chłodną atmosferę w zwykle gorącym, tropikalnym klimacie.
Jak włączyć brytyjski wystrój kolonialny
Podstawowym elementem brytyjskiego wystroju kolonialnego jest kontrast jasnych i ciemnych tonów. Zastanów się nad zastosowaniem miękkiej białej farby do malowania ścian i wyposażenia okien w jasne, przezroczyste tkaniny, aby uzyskać wrażenie chłodnej oazy w tropikalnym otoczeniu. Możesz dopasować kontrastujący wygląd do ciemnych podłóg z tamtej epoki, używając bejcy na swojej, dodając inne drewniane akcenty, takie jak okiennice do plantacji lub klasyczne łóżko z baldachimem.
Ten styl wystroju oferuje również wiele okazji do pokazania ulubionych dzieł sztuki i bibelotów zdobytych podczas podróży zagranicznych – dodają one wizualnego zainteresowania, pozostając wiernym estetyce podróżnych tamtych czasów. Uwielbiamy przerabiać przedmioty, takie jak kufry i walizki w stylu vintage, aby dodać atmosfery przewiewnej przygody.
Obecny trend używania botanicznych nadruków i zieleni dobrze współgra również z klasycznym brytyjskim podejściem kolonialnym. Jest to jedna okazja, w której wszystko, co stare, naprawdę jest znowu nowe – wiele z tych współczesnych akcentów nie byłoby nie na miejscu w pierwotnej epoce kolonialnej, a także może przyczynić się do tej gry światła i ciemności, która definiuje paletę kolorów tego stylu.
Dlaczego historia brytyjskiego wystroju kolonialnego ma znaczenie
Nie ma nic złego w urządzaniu domu w brytyjskim stylu kolonialnym. To piękna estetyka, która przetrwała do dziś z jakiegoś powodu. Ale jeśli zdecydujesz się przyjąć go jako swój własny, ważne jest, aby w pierwszej kolejności uznać historyczną rzeczywistość stojącą za tym, jak do tego doszło.
Imperium Brytyjskie nie było łagodnym władcą kontrolowanych przez siebie ziem. Przejęła władzę siłą i brutalnie ujarzmiła większość prób oporu. W latach 70. XIX wieku Indie straciły ponad pięć milionów z powodu głodu, będąc pod rządami brytyjskimi, mimo że kraj eksportował do reszty świata zboża niezbędne do zaopatrzenia ich w żywność. W Kenii do 1,5 miliona członków grupy etnicznej Kiyuku zostało przetrzymywanych w obozach koncentracyjnych po zorganizowaniu politycznego powstania przeciwko rządom kolonialnym.
To tylko mały przedsmak tego, co brytyjski imperializm oznaczał dla kolonizowanych. Ale w taki sam sposób, w jaki możemy docenić dzieła sztuki stworzone w najciemniejszych okresach historii, możemy rozpoznać (a nawet celebrować) piękno charakterystycznej estetyki epoki.
