9 najlepszych rodzajów tęczówki do ogrodu kwiatowego

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Słowo „tęczówka” pochodzi od greckiego słowa „tęcza” – trafnego określenia rodzaju kwiatów, które oferują tak szeroką gamę kombinacji kolorystycznych. Ponad 300 gatunków i tysiące odmian tej efektownej, kwitnącej rośliny należy do Irys rodzaj, część Iridaceae rodzina. Przy całej dostępnej odmianie nie powinieneś mieć problemu ze znalezieniem rodzaju tęczówki, który będzie dobrze prosperować w twoim ogrodzie, nawet w ekstremalnym upale i suchości.

Irys od wieków jest cennym źródłem składników perfum i leków ziołowych, ale współczesny ogrodnik ceni je za niezawodne działanie wiosenne i mocny wigor w krajobrazie. Irys to również piękny sposób na włączenie symbolu wiary i mądrości do wiosennych kompozycji z kwiatów ciętych.

Oto dziewięć rodzajów tęczówki popularnych w ogrodach Ameryki Północnej.

Wskazówka ogrodnicza

Większość odmian irysa wymaga okresowego podziału korzeni. Typy brodate są podatne na robaki irysowe, a wielu ogrodników prawie co roku podnosi kłącza, odcina uszkodzone sekcje i przesadza korzenie.

To także dobry czas na rozmnażanie nowych roślin. Irys syberyjski rozwija po kilku latach zdrewniały środek, tworząc gołe plamy w środku korony rośliny. Te włókniste kłącza należy podnosić mniej więcej co trzy lata, kroić na kawałki i przesadzać. Inne rodzaje tęczówki również korzystają z okresowego podziału.

• 01 z 09

  Iris brodaty (odmiany Iris germanica)

  

  Brodatą tęczówkę, kultową roślinę znaną prawie wszystkim, nazwano nie od płatków skierowanych w dół, ale od puszystej brody, która wygląda, jakby wystawała język. Praktycznie wszystkie sprzedawane irysy brodate to odmiany Iris germanica; czysty gatunek jest rzadko uprawiany. Możesz hodować wyłącznie brodate irysy i nadal uzyskać ogród o dowolnej kolorystyce, a jeśli dodasz kilka kwitnących irysów, będziesz cieszyć się pokazem kolorów przez cały sezon. American Iris Society grupuje brodatą tęczówkę na kilka podkategorii, w tym brodatych wysokich (powyżej 27,5 cala) i brodatych pośrednich (16-27 cali).

  Po wybraniu jednej z ponad 60 000 dostępnych odmian, posadź ją późnym latem lub wczesną jesienią w pełnym słońcu. Posadź kłącza tak, aby były widoczne nad ziemią, ponieważ dobrze się rozwijają dzięki dobrej cyrkulacji powietrza i nasłonecznieniu. Dzięki dobremu drenażowi i sporadycznym podziałom, aby zapobiec przepełnieniu, Twoje tęczówki mogą się rozwijać przez lata.

  • Obszar ojczysty: Europa Południowa i Morze Śródziemne; naturalizowany w wielu innych lokalizacjach
  • Strefy wzrostu USDA: 3-10
  • Wysokość: 2-3 stopy
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 02 z 09

  Iris karłowaty brodaty (odmiany Iris germanica)

  

  Grupa irysów karłowatych brodatych obejmuje te odmiany I. germanica które rosną na wysokość 8-15 cali. Inny podgrupa, miniaturowe karły, mają mniej niż 8 cali wysokości. Czego nie kochać w tych małych elektrowniach, które oświetlają twój przygraniczny ogród i ogród skalny? Odmiany karłowatych irysów brodatych szybko się rozmnażają, dzięki czemu można obsadzić wiele obszarów ogrodu inwestycją w zaledwie kilka roślin. Niektórzy hodowcy uważają, że te irysy tolerują cień lepiej niż ich standardowi kuzyni.

  • Obszar ojczysty: Europa Południowa i Morze Śródziemne; naturalizowany w wielu innych lokalizacjach
  • Strefy wzrostu USDA: 3-10
  • Wysokość: 2-3 stopy
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce; toleruje półcień
• 03 z 09

  Irys karłowaty (Iris crestata)

  

  I. cristata, rodzimy irys karłowaty, jest szczególnie atrakcyjny dla ogrodników leśnych, ponieważ najlepiej rośnie w półcieniu. Wysokie na 6 cali kwiaty pojawiają się od marca do maja i przyciągają do ogrodu kolibry i pszczoły. Zapewnij kwaśną glebę, aby odzwierciedlić warunki panujące w zagajnikach sosnowych, w których te rośliny rosną na wolności. Podobnie jak irys brodaty, gatunek ten rozprzestrzenia się przez kłącza, które można podzielić, aby rozmnażać nowe rośliny.

  • Obszar ojczysty: Wschodnie Stany Zjednoczone
  • Strefy wzrostu USDA: 3-9
  • Wysokość: 6-9 cali
  • Ekspozycja na słońce: Częściowy cień; toleruje pełne słońce
• 04 z 09

  Gatunek Irysy (Iris spp.)

  

  Irys rodzaj zawiera setki gatunków, z których wiele jest endemicznych dla małych regionów geograficznych i dlatego nie jest często uprawianych. Z tymi mniej znanymi odmianami można spotkać się za pośrednictwem małych szkółek specjalistycznych lub internetowych forów roślinnych, na których kolekcjonerzy irysów rozmnażają kolonie unikalnych irysów. Nie zbieraj dzikich irysów, które mogą być zagrożone w ich rodzimych siedliskach. Jeśli po zimowych roztopach masz problemy z uprawą roślin na obszarze z wilgotnymi wiosennymi glebami, spróbuj I. missouriensis. Ogrodnicy z Południa powinni spróbować ja. zamęt, znany również jako irys bambusowy, który preferuje klimaty bez mrozu.

  • Obszar ojczysty: Ameryka północna
  • Strefy wzrostu USDA: Różni się w zależności od gatunku
  • Wysokość: Różni się w zależności od gatunku
  • Ekspozycja na słońce: Różni się w zależności od gatunku; najbardziej wolą słońce
  Przejdź do 5 z 9 poniżej.
• 05 z 09

  Holenderska Iris (Iris (Holenderska Grupa Hybrydowa))

  

  Ogrodnicy często pomijają małe, proste kwiaty holenderskich irysów, takich jak odmiana „Apollo”, ale te drobne odmiany służą jako dobre rośliny towarzyszące. Spróbuj wyhodować je wśród wczesnych sałat, które przesłonią blaknięcie liści tęczówki po zakończeniu kwitnienia. Kwiaty są zwykle żółte, niebieskie lub białe. Zamiast rosnąć z kłączy, są to bulwiaste tęczówki. Posadź cebulki głęboko jesienią.

  • Obszar ojczysty: Hybrydy szkółkarskie opracowane w Holandii; gatunki rodzicielskie pochodzą z Hiszpanii
  • Strefy wzrostu USDA: 6-9
  • Wysokość: 18-24 cale
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 06 z 09

  Irys japoński (Iris ensata)

  

  I. ensata, lub japońska tęczówka nie jest tak dobrze znana, jak brodaty irys holenderski, ale ogrodnicy, którzy chcą dużych kwiatów, powinni ich szukać, ponieważ niektóre odmiany, takie jak „siostra ametyst” i „piegowaty paw”, rutynowo przekraczają 4 stopy wysokość. Japońska irys wymaga stałej wilgoci, pełnego światła słonecznego i bogatej gleby, więc te rośliny będą dobrym dodatkiem do ogrodu nad stawem lub strumieniem, gdzie gleba pozostaje mokra.

  • Obszar ojczysty: Azja Wschodnia, Kazachstan
  • Strefy wzrostu USDA: 4-9
  • Wysokość: 2-4 stopy
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do półcienia
• 07 z 09

  Irys syberyjski (Iris sibirica)

  

  Tęczówka syberyjska jest podgrupą w oddziale bez brody American Iris Society, w której brakuje rozmytych, opuszczonych „brodów”. Są to mieszańce, pochodzące głównie z dwóch azjatyckich gatunków o niebieskich kwiatach, I. sybirica i I. sangwinea. Ogrodnicy, którzy nie znają irysów, pokochają łatwe irysy syberyjskie. Kwitną nieco później niż tęczówka brodaty, zapewniając kolorowy pomost dla letnich bylin. W przeciwieństwie do tęczówki brodatej, której liście stają się szorstkie i brzydkie po zakończeniu kwitnienia, irys syberyjski zachowuje eleganckie, falujące liście przez cały sezon, przypominając ozdobną trawę. Roślina ta wyrasta z bardzo twardych, włóknistych kłączy, które należy unieść i podzielić, gdy środek korony stanie się zdrewniały i nieproduktywny.

  W przeciwieństwie do japońskiej tęczówki, tęczówka syberyjska jest dość odporna na suszę i może ulec gniciu korony, jeśli gleba pozostanie zbyt wilgotna. Większość z nich jest niebieska, fioletowa lub fioletowa, a płatki mogą być potargane. Irysy syberyjskie są określane jako „diploidalne” lub „tetraploidalne” w odniesieniu do liczby chromosomów w roślinach. Roślina diploidalna ma dwa zestawy chromosomów, ale tetraploidalna ma cztery zestawy, co skutkuje krępymi roślinami i dużymi kwiatami o doskonałej żywotności w wazonie.

  • Obszar ojczysty: Hybrydy szkółkarskie; gatunki rodzicielskie pochodzą z północnej Azji
  • Strefy wzrostu USDA: 3-9
  • Wysokość: 3-4 stopy
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do półcienia
• 08 z 09

  Iris żółta flaga (Iris pseudacorus)

  

  Iris pseudacorus jest żywotną i żywotną rośliną - czasami aż do przesady. Ta tęczówka z terenów podmokłych jest uważana za inwazyjną w wielu częściach Stanów Zjednoczonych, dlatego ogrodnicy powinni odpowiedzialnie uprawiać tęczówkę z żółtą flagą i zapobiegać jej ucieczce do pobliskich jezior i dzikich obszarów. Ten typ tęczówki rozprzestrzenia się agresywnie przez kłącza i najlepiej zwalczać go w ogrodzie kontenerowym.

  Obszar ojczysty: Europa do zachodniej Syberii; Kaukaz; północna Afryka

  Strefy wzrostu USDA: 5-9

  Wysokość: 3-5 stóp

  Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do półcienia

  Przejdź do 9 z 9 poniżej.
• 09 z 09

  Irys Luizjana (Irys x)

  

  Nazwa „Louisiana iris” odnosi się do szeregu bezbrodnych hybryd pochodzących z pięciu rodzimych gatunków: I. fulva, I. hexagona, I. brevicaulis, I. giganticaerulea, i I. nelsonii. Wiele mieszańców występuje naturalnie w swoich rodzimych podmokłych, bagnistych siedliskach i nie jest wynikiem rozwoju szkółek. Jak sama nazwa wskazuje, te gatunki rodzicielskie i ich hybrydy są najbardziej rozpowszechnione w rejonie Gulf Coast. Dlatego większość irysów z Luizjany preferuje łagodne temperatury; wilgotna wiosenna pogoda; i lekko kwaśna, piaszczysta gleba występująca w tym obszarze. Jednak niektóre odmiany są odporne aż do strefy 4. Podobnie jak irysy japońskie, są to rośliny kochające wodę.

  • Obszar ojczysty: Dolny Środkowy Zachód, południowe Stany Zjednoczone
  • Strefy wzrostu USDA: 4-9 (w zależności od hybrydy)
  • Wysokość: 12-60 cali (w zależności od hybrydy)
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce do półcienia

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!