Spisie treści
Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Dzikie indyki (Meleagris gallopavo) może być szaloną zabawą, jeśli weźmiesz pod uwagę, jak wyjątkowe i niesamowite są te ptaki. Podczas gdy większość obserwatorów ptaków i nie-ptaków może łatwo rozpoznać charakterystyczne upierzenie, duże ogony, gołe głowy i żarłoczny odgłos tych ptaków łownych, ile o nich wiesz? Te fakty dotyczące dzikiego indyka mogą Cię zaskoczyć!
Ciekawostki o dzikich indykach
- Dzikie indyki potrafią latać, a ich maksymalna prędkość lotu wynosi około 55 mil na godzinę. Z drugiej strony ptaki domowe są hodowane jako cięższe, więc dostarczają więcej mięsa i dlatego nie mogą latać, chociaż nadal mogą biegać.
- Z powodu nadmiernych polowań i wylesiania, które wyeliminowały siedliska dzikich indyków, ptaki te prawie wyginęły w latach 30. XX wieku. Obecnie żyje ponad siedem milionów dzikich indyków, a populacja tych ptaków wzrasta na wielu obszarach. Ich asortyment rozciąga się w całej Ameryce Północnej, od Kanady po Meksyk.
- U dorosłego dzikiego indyka znajduje się około 5500 piór, w tym 18 piór ogonowych, które tworzą wyraźny wachlarz samców. Wiele piór jest opalizujących, co nadaje indykowi charakterystyczny połyskujący połysk.
- Istnieje pięć odrębnych podgatunków dzikich indyków: wschodni, Osceola, Rio Grande, Merriam's i Goulds. Ptaki te wyróżniają się subtelnymi różnicami w upierzeniu i różnymi zasięgami. W niektórych klasyfikacjach rozpoznawany jest również szósty podgatunek, południowomeksykański dziki indyk. Inny indyk, indyk ocelowany, jest zupełnie odrębnym gatunkiem i wygląda zupełnie inaczej niż bardziej znane dzikie indyki, ma odważniejsze, jaśniejsze kolory i inne dzwonki.
- Dzikie indyki mają bardzo silne nogi i mogą biegać z prędkością do 40 mil na godzinę.
- Te ptaki są wszystkożerne i spróbują wielu różnych potraw. Większość ich diety to trawa i zboża, ale dzikie indyki mają zróżnicowaną dietę i jedzą również owady, orzechy, jagody i małe gady. Domowe indyki są zazwyczaj karmione specjalnymi granulkami, które zapewniają zrównoważone odżywianie i optymalny wzrost, ale mogą również cieszyć się smakołykami, takimi jak skrawki warzyw lub zielone warzywa liściaste.
- Średnia długość życia dzikiego indyka wynosi 3-5 lat, a najstarszy znany dziki indyk dożył co najmniej 13 lat. Ptaki domowe hodowane na pokarm żyją tylko kilka miesięcy, dopóki nie osiągną odpowiedniej wielkości do komercyjnego uboju, chociaż pary hodowlane mogą być trzymane przez kilka lat.
- Na wolności indyki wahają się od 5-20 funtów. Indyki domowe są specjalnie hodowane, aby były cięższe i mogą ważyć dwa razy więcej niż ich dzicy kuzyni, w zależności od ich wieku, kiedy są zbierane.
- Ponieważ jest to rodzimy ptak o dumnym zachowaniu i instynktach ochronnych, dziki indyk był preferowanym przez Benjamina Franklina ptakiem narodowym. Benjamin Franklin uważał łysego orła za mniej honorowego, ponieważ może być padlinożercą i okrada inne ptaki i zwierzęta na zdobycz.
- Żołądek dzikiego indyka można usłyszeć z odległości nawet jednej mili i jest głównym sposobem komunikacji kocura z jego haremem. Wezwania ostrzegają również inne tomy z dala od terytorium, które zostało już zajęte.
- Dorosłe indyki nazywane są tomsami, a samice kurami. Bardzo młode ptaki to pisklęta, młodociane samce to jake, a młodociane samice to jenny. Grupa indyków nazywana jest krokwiami lub stadem.
- Dziki indyk jest jednym z zaledwie dwóch ptaków pochodzących z Ameryki Północnej, które są regularnie udomowione, a dzikie indyki domowe są hodowane na całym świecie. Innym ptakiem północnoamerykańskim często hodowanym w celach spożywczych jest kaczka piżmowa.
- Alaska i Hawaje to jedyne dwa stany bez rozległych, naturalnie występujących populacji dzikich indyków. W tych stanach nadal można jednak spotkać niektóre ptaki, które uciekły lub indyki domowej hodowli.
- Łysa głowa dzikiego indyka i mięsiste fałdy na twarzy mogą w ciągu kilku sekund zmienić kolor z podniecenia lub emocji. Głowy ptaków mogą być czerwone, różowe, białe lub niebieskie. Płat skóry zwisający nad dziobem indyka nazywa się kominem i może również zmieniać kolor, rozmiar i kształt w zależności od nastroju i czynności.
- Dzikie indyki widzą w kolorze i mają doskonałe widzenie w ciągu dnia, które jest trzy razy lepsze niż wzrok człowieka i obejmuje 270 stopni. Jednak mają słabe widzenie w nocy i na ogół stają się bardziej nieufne, gdy robi się ciemniej.
- Dopiero wyklułe dzikie indyki są przedwczesne, co oznacza, że rodzą się z piórami i potrafią szybko sobie radzić. Młode indyki opuszczają gniazdo w ciągu 24 godzin, by pożywiać się swoimi matkami. Samce indyków rodzicielskich mają niewiele wspólnego z wychowaniem piskląt.
- Dzikie indyki zostały najpierw udomowione w Meksyku, a następnie wyeksportowane do Europy. Europejscy osadnicy przywieźli udomowione indyki z powrotem do Nowego Świata jako kolonistów, ale także polowali na dzikie ptaki, które znaleźli.
- Pierwsze nieoficjalne ułaskawienia prezydenckie zostały przyznane krajowym indykom w 1947 roku. Od tego czasu każdy prezydent „ułaskawił” dwa ptaki (indyka prezydenckiego i indyka wiceprezydenta) przed Świętem Dziękczynienia. Ułaskawione ptaki dożywają swoich dni na różnych farmach i często są tymczasowo wystawiane na widok publiczny na powitanie amerykańskiej publiczności.
- Czerwiec jest Narodowym Miesiącem Miłośników Indyka i promuje jedzenie indyka w okresach innych niż główne święta. Mięso z indyka ma niską zawartość tłuszczu i wysoką zawartość białka, dzięki czemu jest zdrowsze niż wiele innych rodzajów mięsa. Ponieważ indyki mogą być tak duże, są również tańsze niż wiele innych dostępnych rodzajów mięsa.
- Przeciętny Amerykanin zjada rocznie 18 funtów indyka, a w Święto Dziękczynienia spożywa się ich więcej niż w Boże Narodzenie i Wielkanoc razem wzięte.
- Dziki indyk jest oficjalnym ptakiem łownym Alabamy, Massachusetts i Południowej Karoliny. Chociaż mogą nie być uznawane za oficjalne ptaki łowne w innych stanach, na dzikie indyki poluje się powszechnie, a w rzeczywistości na indyki najczęściej poluje się ze wszystkich ptaków w Ameryce Północnej.
