10 gatunków lip do Twojego krajobrazu

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Lipy to drzewa liściaste zaliczane do kategorii Tilia rodzaj, który obejmuje około 30 gatunków pochodzących z Ameryki Północnej, Europy i Azji. W Europie są one zwykle znane jako „lipy” lub „lipy”, podczas gdy niektóre gatunki północnoamerykańskie są znane bardziej jako „lipy”. Gatunki te dość łatwo hybrydyzują, więc czasami trudno jest określić dokładny gatunek drzewa w jego naturalnym środowisku.

Lipy są drzewami o średnim lub dużym cieniu; mają zwykle grube, przypominające kolumny pnie z ciemną korą, która zaczyna się gładka, ale wraz z dojrzewaniem tworzy bruzdy. Mocne poziome gałęzie wystają z pnia, tworząc gęsty, piramidalny lub zaokrąglony pokrój. Mają ciemnozielone liście w kształcie serca, podobne do liści osiki, ale znacznie większe. Kwiaty ulubionej przez pszczoły lipy pojawiają się od maja do lipca. Niektórzy pszczelarze uprawiają lipy specjalnie w celu zwiększenia produkcji miodu.

Oto 10 gatunków lip, które warto wziąć pod uwagę w swoim krajobrazie.

Wskazówka ogrodnicza

W przypadku większości rodzajów roślin najłatwiejsze do uprawy będą gatunki pochodzące z danego regionu. Jednak z lipy, rodzime gatunki mogą być wrażliwe na warunkach miejskich, zwłaszcza zanieczyszczenia powietrza. Ameryki Północnej ogrodników poszukujących trwałego lipa zasadzić w mieście są najlepiej służy następnie wybierając jedną z europejskich gatunków lub hybrydy.

• 01 z 10

  Lipa amerykańska (Tilia americana)

  

  Najpopularniejsza lipa północnoamerykańska, lipa (Tilla americana) jest wspaniałym drzewem na podwórku dla tych, którzy chcą uprawiać cień. Ten szybki hodowca może czasami rosnąć nawet 24 cale rocznie i potrzebuje dużo miejsca, aby się rozwijać. Znany z miękkiego, lekkiego drewna, lipa była często używana w rzeźbach rdzennych Amerykanów. Kora była również zbierana i przetwarzana na włókno do tkania lin, koszy i innych przedmiotów. Jest to na ogół drzewo mało wymagające w utrzymaniu, ale podobnie jak inne rodzime gatunki lipy, nie ma dużej tolerancji na zanieczyszczenia i warunki miejskie.

  • Obszar ojczysty: Wschodnia Ameryka Północna
  • Strefy wzrostu USDA: 2-8
  • Wysokość: 50-80 stóp wysokości
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
• 02 z 10

  Karolina Lipa (Tilia caroliniana)

  

  Inny ulubieniec zapylaczy, lipa z Karoliny (znana również jako lipa z Florydy), rośnie w klimacie umiarkowanym i wytwarza pachnące białe kwiaty, które zwisają w gronach. Odmiana tej lipy o szarej korze pochodzi z Teksasu i była uprawiana i zbierana do użytku w stolarce wewnętrznej. Owoc jest zjadany przez małe ssaki, a wraz z rozkładem drewna wytwarza jamy używane przez ptaki gniazdujące, takie jak kaczki leśne i dzięcioły.

  • Obszar ojczysty: Południowy Ameryka północna
  • Strefy wzrostu USDA: 7-9
  • Wysokość: 40-100 stóp lub więcej
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
• 03 z 10

  lipa europejska (Tilia × europaea)

  

  Lipa pospolita (czasami nazywana „lipą pospolitą” lub „lipą pospolitą”) to drzewo hybrydowe powstałe przez skrzyżowanie lipy wielkolistnej (Tilia platyphyllos) i lipy drobnolistnej (Tilia cordata). Ma pełny, zaokrąglony pokrój, mniej piramidalny niż lipa amerykańska. Gatunek ten jest często używany jako drzewo cieniujące przy ulicy. Jeśli jednak nie zostanie odpowiednio przycięty, może stać się raczej zarośniętą masą lub kępą małych drzew, niż imponującym singletonem. Lipa europejska ma lepszą tolerancję na warunki miejskie niż lipa rodzima.

  • Obszar ojczysty: Hybryda żłobkowa; gatunki rodzicielskie są rodzime dla Europa
  • Strefy wzrostu USDA: 3-7
  • Wysokość: 50-90 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
• 04 z 10

  Lipa Krymska (Tilia x euchlora)

  

  Chociaż botanicy nie są pewni pochodzenia tej hybrydy, większość przypisuje to krzyżówce między Tilia cordata i Tilia dasystyla. Lipa krymska (lub „lipa kaukaska”) ma krótką żywotność, około 20 lat, jednak jest mniej podatna na problemy powodowane przez mszyce. Ze względu na krótką żywotność jest to świetna lipa do stosowania w donicach lub garnki, w których robi imponujące wrażenie. Ma zaokrąglony, piramidalny kształt, który z wiekiem często lekko opada.

  • Obszar ojczysty: Hybryda żłobkowa; gatunki rodzicielskie pochodzą z Europy
  • Strefy wzrostu USDA: 3-8
  • Wysokość: 40-60 stóp (znacznie mniejszy jak próbka w pojemniku)
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
  Przejdź do 5 z 10 poniżej.
• 05 z 10

  Limonka Henryka (Tilia henryana)

  

  Augustine Henry, hodowca roślin z Irlandii, jako pierwszy odkrył ten gatunek lipy i jest inspiracją dla jego nazwy zwyczajowej. Lipa Henry'ego rośnie wolniej niż inne lipy, a osiągnięcie 10 stóp wysokości może zająć 10 lat. Gatunek ten ma duże, morskie liście z ząbkowanymi krawędziami i srebrzystymi tyłkami, a jego pachnące kwiaty tworzą się w gronach.

  • Obszar ojczysty: Chiny
  • Strefy wzrostu USDA: 6-8
  • Wysokość: 20-30 stóp (czasami do 50 stóp)
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
• 06 z 10

  Limonka Wielkolistna (Tilia platyphyllos)

  

  Liście tej lipy o dużych liściach mogą dorastać do 5 stóp długości, co nadaje jej trafną nazwę. Samo drzewo ma kształt kopuły o umiarkowanym tempie wzrostu. Gatunek ten można pomylić z lipą europejską uprawianą w parkach, jednak gatunek europejski ma pień nierówny, natomiast pień lipy wielkolistnej jest gładki.

  • Obszar ojczysty: Europa, Azja południowo-zachodnia
  • Strefy wzrostu USDA: 3-7
  • Wysokość: 60-80 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
• 07 z 10

  Lipa drobnolistna (Tilia cordata)

  

  Jak można się domyślić, nazwa zwyczajowa lipy drobnolistnej bezpośrednio koreluje z jej rozmiarem liścia, który jest znacznie mniejszy niż liście innych gatunków lipy. Jego mnóstwo odmian obejmuje „Baileyi”, „Bicentennial”, „Burnt Orange” i „Greenspire”, z których wszystkie są wykorzystywane w przydomowym krajobrazie do tworzenia dużych żywopłotów ogrodowych. Drzewo to jest dość odporne na intensywne przycinanie, a także dobrze radzi sobie w warunkach miejskich.

  • Obszar ojczysty: Azja Zachodnia, Europa
  • Strefy wzrostu USDA: 3-7
  • Wysokość: 50-70 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
• 08 z 10

  Srebrna Lipa (Tilia tomentosa)

  

  Jak sama nazwa wskazuje, liście tej lipy wydają się migotać z powodu małych białych włosków na ich grzbiecie, które wyglądają na srebrne i żółkną jesienią. Gatunek ten błyszczy jak drzewo miejskie od strony ulicy i ma solidną budowę, która może poradzić sobie z zanieczyszczeniem powietrza. To szerokokolumnowe drzewo ma zaokrągloną koronę, co czyni go doskonałym drzewem cieniującym dla ustawień miejskich.

  • Obszar ojczysty: Południowy Europa, Azja Mniejsza
  • Strefy wzrostu USDA: 4-7
  • Wysokość: 50-70 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
  Przejdź do 9 z 10 poniżej.
• 09 z 10

  Lipa biała (Tilia americana var. heterophylla)

  

  Kiedyś biały lipa został sklasyfikowany jako własny gatunek, Tila heterophylla, ale od tego czasu został przeklasyfikowany jako odmiana amerykańskiego drewna lipowego: T. americana zm. herofila. Jest bardzo podobny w wyglądzie do amerykańskiego lipy, z wyjątkiem włosków na dolnej powierzchni liści, które nadają im białawy wygląd. Ta lipa jest czasami mylona ze srebrnym lipą, ale kolor liści jest zdecydowanie mniej srebrzysty i bardziej biały. Późną wiosną pojawiają się kremowożółte kwiaty, zwisające w gronach. Chociaż jest to piękne drzewo, podobnie jak inne gatunki lipy amerykańskiej, biała lipa może nie tolerować warunków miejskich. W krajobrazach podmiejskich lub wiejskich może być jednak doskonałym wyborem.

  • Obszar ojczysty: Wschodnie Stany Zjednoczone (zwłaszcza Karolina Północna)
  • Strefy wzrostu USDA: 3-7
  • Wysokość: 50-80 stóp wysokości
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe
• 10 z 10

  Płacząca Srebrna Lipa, Wisiorek Srebrna Lipa (Tilia petiolaris)

  

  Gałęzie tego gatunku, znanego jako lipa srebrzysta lub lipa srebrzysta wisząca, opadają ku ziemi, stąd jego nazwa. Jest średniej wielkości jak na lipę, z białawymi włoskami na spodzie liści, które sprawiają, że drzewo wydaje się srebrzyste na wietrze. Ten rodzaj lipy ma wyjątkowo gęsty, niski baldachim, dzięki czemu jest doskonałym drzewem w cieniu krajobrazu. Jest też dość wytrzymały, lepiej toleruje warunki miejskie niż większość rodzimych lip. Niektóre autorytety uważają to drzewo za odmianę Tilia tomentosa, przypisując mu nazwę T. tomentosa – Petriolaris.

  • Obszar ojczysty: południowo-wschodni Europa, Azja Mniejsza
  • Strefy wzrostu USDA: 5-9
  • Wysokość: 50-70 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne, częściowe

Źródła artykułówdesign-jornal.com korzysta wyłącznie z wysokiej jakości źródeł, w tym z recenzowanych badań, aby potwierdzić fakty zawarte w naszych artykułach. Przeczytaj nasz proces redakcyjny, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak weryfikujemy fakty i dbamy o dokładność, wiarygodność i wiarygodność naszych treści.

1. Jacquemart, Anne-Laure, Moquet, Laura, Ouvrard, Pierre i in. Tilia Trees: Toksyczne lub cenne zasoby dla owadów zapylających?Apidologia, 49, 538-550, 2018, doi:10.1007/s13592-018-0581-3

2. Pellegrini, Elisa, Nali, Cristina, Lorenzini, Giacomo. Ekofizjologia Tilia Americana w warunkach fumigacji ozonem. Badania zanieczyszczenia atmosfery, 4 2 142 146, 2013, doi: 10.5094/APR.2013.014

3. Thurn, Maryja, Baranek, Elżbieta, Eshenaur, Brian. Rośliny Ozdobne Odporne Na Choroby I Owady. Zintegrowany program zwalczania szkodników w stanie Nowy Jork, rozszerzenie Cornell Cooperative

4. Selmi, Wissal, Weber, Christiane, Riviere, Emmanual, Blond, Nadege, Lotfi, Mehdi, Nowak, David. Usuwanie zanieczyszczeń powietrza przez drzewa na terenach zielonych publicznych w mieście Strasburg we Francji. Leśnictwo miejskie i zazielenienie miast, 17,192-201, 2016, doi:10.1016/j.ufug.2016.04.010

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!