12 gatunków jałowców i krzewów

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Wśród jałowców znajduje się około 60 różnych gatunków drzew i krzewów w Jałowiec rodzaj, w obrębie cyprysu (Cupressaceae) rodzina roślin. Chociaż przychodzą jałowce korzystają z pracy cedr w ich nazwach zwyczajowych rośliny te nie są członkami Cedrus rodzaj. Liście tych wiecznie zielonych drzew iglastych zwykle przybierają postać spłaszczonych łusek u dojrzałych roślin, choć u młodych roślin mogą przypominać igły. Większość jałowców oferuje przynajmniej pewien poziom odporności na suszę, co czyni je dobrym wyborem w bardziej suchym klimacie, chociaż należy zachować środki ostrożności na obszarach narażonych na pożary.

Wiele gatunków jest dwupiennych, co oznacza, że rośliny wytwarzają części męskie lub żeńskie, ale nie obie. Na ogół to rośliny żeńskie wytwarzają kolorowe jagody, które w rzeczywistości są zmodyfikowanymi szyszkami. Jagody/szyszki jałowca pospolitego (Juniperus communis) zapewniają aromat do ginu. Owoce jałowca mogą być również używane jako przyprawa do gotowania i są bardzo atrakcyjne dla wielu ptaków i innych gatunków dzikiej przyrody.

Niebezpieczeństwo pożaru

Jałowce mają żywiczny sok, który jest dość łatwopalny. Nie jest to gatunek do masowego sadzenia w gęstych obszarach mieszkalnych, gdzie istnieje ciągłe niebezpieczeństwo pożarów. Mogą jednak być doskonałym wyborem jako nasadzenia próbne na skalistych wychodniach, gdzie w bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się mało materiału palnego.

Oto 12 gatunków kochających słońce drzew jałowca.

• 01 z 12

  Jałowiec aligatora (Juniperus deppeana)

  

  Nazwa jałowca aligatora pochodzi od charakterystycznej kory, która przypomina szorstką, kraciastą skórę aligatora. Gatunek ten może być krzewem lub drzewem w zależności od miejsca i warunków uprawy. Inne popularne nazwy to jałowiec szachownica, jałowiec dębowy, jałowiec grubokorowany, jałowiec zachodni, i cedr górski. To dobra roślina na suche, kamieniste warunki. 'McFetter' jest najpowszechniejszą odmianą stosowaną w krajobrazach; jest stosowany w żywopłotach lub do osłony buforowej.

  • Obszar ojczysty: centralna i północna Meksyk, południowo-zachodnie Stany Zjednoczone
  • Strefy wzrostu USDA: 7 do 9
  • Wysokość: Do 60 stóp, częściej od 20 do 40 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 02 z 12

  Jałowiec kalifornijski (Juniperus californica)

  

  Ten jałowiec jest zwykle spotykany jako duży krzew na południowym zachodzie, choć na wolności czasami może wyrosnąć na średniej wielkości drzewo. Ma łuskowate niebiesko-szare liście i czerwonawo-brązowe szyszki. W architekturze krajobrazu służy do tworzenia siedlisk dzikich zwierząt oraz w ogrodnictwie odpornym na suszę. Jest bardzo tolerancyjny dla gleb alkalicznych i jest często używany do kontroli erozji na suchych zboczach. Jest również często używany w bonsai.

  Gatunek ten został również sklasyfikowany jako Juniperus cedrosiana, Juniperus pyriformis lub Juniperus cerrosianus. Inną powszechną nazwą tego krzewu jest pustynny biały cedr.

  • Obszar ojczysty: Południowo-zachodnie Stany Zjednoczone
  • Strefy wzrostu USDA: 8 do 10
  • Wysokość: 10 do 15 stóp; czasami 35 stóp lub więcej
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 03 z 12

  Jałowiec chiński (Juniperus chinensis)

  

  Jedna odmiana jałowca chińskiego („Toruloso”) znana jest jako jałowiec Hollywood. W miarę dojrzewania tworzy intrygującą pokręconą formę, która dobrze sprawdza się jako roślina próbna. Istnieje wiele innych odmian składających się z różnych kształtów i kolorów. Liście na chińskim jałowcu przypominają igły, gdy rośliny są młode, ale przybierają kształt łusek w miarę dojrzewania rośliny. Jest to jeden z jałowców o dobrej tolerancji na warunki miejskie, ale nie lubi gleb wilgotnych.

  • Obszar ojczysty: Japonia i Chiny
  • Strefy wzrostu USDA: 4 do 9
  • Wysokość: Różni się bardzo w zależności od odmiany; wiele to rośliny okrywowe i krzewy
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 04 z 12

  Jałowiec pospolity (Juniperus communis)

  

  Jak sama nazwa wskazuje, ten krzew jałowca jest powszechnie spotykany na całym świecie. Dobrze rośnie zarówno na glebach zasadowych, jak i kwaśnych, a także przystosowuje się do wielu miejsc, np. miejsc wietrznych. Roślina ta może przybierać różne formy w zależności od środowiska. Niektóre odmiany są nisko rosnącymi krzewami nadającymi się do wykorzystania jako roślina okrywowa, podczas gdy forma gatunkowa może przybierać formę małych, wyprostowanych drzew. Jest to rzadki jałowiec, który ma liście przypominające igły, a nie łuski.

  J. komunis jest tak powszechny, że nosi wiele różnych regionalnych nazw zwyczajowych, w tym jałowiec karłowaty, jałowiec płożący, jałowiec pospolity górski, jałowiec polny pospolity, jałowiec mielony, jałowiec płożący, i jałowiec dywanowy.

  • Obszar ojczysty: Ameryka Północna, Europa, Azja Północna, Japonia
  • Strefy wzrostu USDA: 3 do 8
  • Wysokość: Odmiana w zależności od odmiany Krzew zwykle dojrzewa do około 15 stóp wysokości; czasami może osiągnąć 30 stóp wysokości
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
  Przejdź do 5 z 12 poniżej.
• 05 z 12

  Jałowiec płożący (Juniperus horizontalis)

  

  Pnący jałowiec zasługuje na swoją nazwę i dobrze sprawdza się jako roślina okrywowa. Jest bardzo elastyczny i może poradzić sobie z wieloma różnymi glebami i sytuacjami. Liście zaczynają się przypominać igłę, ale stają się łuskami, gdy rośliny dojrzeją. Szyszki to niebiesko-białe jagody z woskowym nalotem. Dostępnych jest ponad 100 odmian tej rośliny, w tym odmiany o żółtych liściach. Regionalnie roślina ta może być również znana jako jałowiec zwisający lub pnący jałowiec Savin.

  • Obszar ojczysty: Północne Stany Zjednoczone, Kanada, Alaska
  • Strefy wzrostu USDA: 3 do 9
  • Wysokość: 1 do 2 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
  2:47

  Obejrzyj teraz: Jak rosnąć i dbać o pnący jałowiec

• 06 z 12

  Opadające jałowce (Juniperus flaccida)

  

  Opadające jałowce zawdzięcza swoją nazwę temu, w jaki sposób opadają gałęzie. Jako osobniki młodociane te wyprostowane drzewa mają podobne do igieł liście, które w dojrzałych roślinach stają się spłaszczonymi łuskami. To drzewo ma czerwonobrązową lub szarą korę, która zrzuca się w paski, a szyszki są zielonkawymi jagodami, które dojrzewają do fioletowobrązowego.

  • Obszar ojczysty: Teksas, Meksyk, Gwatemala
  • Strefy wzrostu USDA: 8b do 11
  • Wysokość: 35 do 40 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 07 z 12

  Cedr czerwony wschodni (Juniperus virginiana)

  

  Cedr czerwony to forma jałowca, która jest szczególnie pachnąca, co jest czasem używane do odstraszania owadów (drewno jest często używane w skrzyniach cedrowych). Jest to wyprostowane drzewo o ciemnoniebiesko-zielonych, przypominających łuskę liściach. Kora jest szara do czerwonawo-brązowej i często strzępi się pionowymi paskami; pień jest czasem żłobkowany na dole. Jest używany jako drzewo okazowe lub w nasadzeniach wielkoekranowych. Nie sadź tego drzewa w pobliżu jabłoni, ponieważ jest żywicielem rdzy cedrowo-jabłkowej. W przeciwieństwie do wielu jałowców drzewo to ma dość dobrą tolerancję na wilgoć, choć nie lubi moczyć się w bagnistej glebie.

  • Obszar ojczysty: Wschodnia Ameryka Północna
  • Strefy wzrostu USDA: 2 do 9
  • Wysokość: od 30 do 40 stóp wysokości; sporadycznie do 65 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 08 z 12

  Jałowiec grecki (Juniperus exelsa)

  

  Jałowiec grecki to duży krzew lub drzewo, które często rośnie obok śmierdzącego jałowca (Juniperus foetidissima)-gatunek o podobnym wyglądzie, ale jaśniejszym zielonym kolorze. Te wytrzymałe drzewa mogą nawet rosnąć na zboczach skalistych klifów. Podobnie jak wiele jałowców, liście młodych jałowców greckich są igłami, które w miarę dojrzewania drzewa stają się spłaszczonymi łuskami. Liście są szaro-zielone, a pnie mogą mieć dość masywne do 6 stóp średnicy. Szyszki na drzewach żeńskich to fioletowo-niebieskie jagody.

  • Obszar ojczysty: Wschodnia część Morza Śródziemnego
  • Strefy wzrostu USDA: 5 do 9
  • Wysokość: Wysokość od 20 do 65 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
  Przejdź do 9 z 12 poniżej.
• 09 z 12

  Jałowiec jednonasienny (Juniperus monosperma)

  

  Ten gatunek jałowca to duży krzew lub drzewo, które zwykle ma wiele łodyg z gęsto zaokrągloną koroną. Liście dojrzałych roślin są spłaszczonymi łuskami, a szyszki są ciemnoniebieskimi jagodami z woskowatym białym nalotem. Kora jest szarobrązowa, zrzuca wąskie pionowe pasy, które odsłaniają czerwonawe drewno pod spodem. Roślina otrzymuje swoją nazwę, ponieważ szyszka/jagoda zazwyczaj zawiera tylko jedno nasiono. (Inne popularne nazwy to jałowiec jednonasienny i jałowiec wiśniowy.) To drzewo jest obecnie dość rzadkie na większości jego rodzimego terytorium w Meksyku, ale jest bardzo powszechne w Nowym Meksyku i innych częściach południowo-zachodnich Stanów Zjednoczonych. Roślina ta jest rzadko sadzona jako okaz krajobrazowy, ale drewno jest często wykorzystywane na słupki ogrodzeniowe i do innych celów.

  • Obszar ojczysty: Południowo-zachodnie Stany Zjednoczone, Meksyk
  • Strefy wzrostu USDA: 3 do 7
  • Wysokość: zwykle od 6 do 20 stóp, czasem wyższy
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 10 z 12

  Jałowiec Gór Skalistych (Juniperus scopulorum)

  

  Jest to bliski krewny wschodniego cedru czerwonego i czasami jest znany jako Górski czerwony cedr, Cedr Gór Skalistych, lub Czerwony cedr z Kolorado. Jałowiec Gór Skalistych to małe i średnie drzewo, które zwykle ma kształt piramidy. Liście są podobne do łusek u dojrzałych drzew, a szyszki to znane niebiesko-zielone jagody z woskowym białym nalotem, które można znaleźć u wielu jałowców. „Skyrocket” to szczególnie wąska odmiana, niebiesko-zielona. Jest to jeden z gatunków jałowca, który jest szczególnie podatny na rdzę cedrowo-jabłkową.

  • Obszar ojczysty: Skaliste regiony górskie zachodniej Ameryki Północnej
  • Strefy wzrostu USDA: 3 do 8
  • Wysokość: Uprawiane odmiany zwykle od 5 do 15 stóp; może wzrosnąć do 60 stóp na wolności
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 11 z 12

  Jałowiec Utah (Juniperus osteosperma lub J. utahensis)

  

  Miasto Cedar City w stanie Utah i pomnik narodowy Cedar Breaks otrzymały swoje nazwy dzięki tym krzaczastym drzewom, które obficie rosną w stanie Utah i dobrze sobie radzą na alkalicznych glebach. Można również znaleźć ten jałowiec rosnący w Arizonie i innych obszarach zachodnich Stanów Zjednoczonych, gdzie może być znany jako jałowiec borówki lub jałowiec pustynny. To drzewo ma jaśniejsze żółto-zielone liście niż typowe dla jałowca. Dojrzałe liście są łuskowate, a stożek/owoc jest niebiesko-brązowy. Łodygi i gałęzie są dość grube, a szarobrązowa kora może złuszczać się cienkimi paskami.

  • Obszar ojczysty: Zachodnie Stany Zjednoczone
  • Strefy wzrostu USDA: 3 do 7
  • Wysokość: 10 do 20 stóp wysokości; czasami 25 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce
• 12 z 12

  Jałowiec Zachodni (Juniperus occidentalis)

  

  Jałowiec zachodni (znany również jako jałowiec Sierra) zapewnia pożywienie dla różnych dzikich zwierząt przez cały rok, zwłaszcza ptaków, takich jak jemiołuszki cedrowe, które ucztują na jagodach. Drewno było używane do wielu różnych zadań w epoce pionierskiej. Roślina ta na ogół rośnie jako duży krzew lub małe drzewo, a jej pokrój jest w dużej mierze zależny od warunków, w jakich rośnie. W naturze jest szeroko rozpowszechniony, ale rzadko sadzony jako okaz krajobrazowy.

  • Obszar ojczysty: Góry Kalifornia, Idaho, Nevada, Oregon, Waszyngton
  • Strefy USDA: 5 do 8
  • Wysokość: Wysokość od 15 do 30 stóp
  • Ekspozycja na słońce: Pełne słońce

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!