Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!
Obserwatorzy Wildflower na całym świecie świętują, kiedy kwitną wiosenny łubin. Typy uprawiane w ogrodach to generalnie krzyżówki hybrydowe (Lupinus × hybrida) różnych rodzimych gatunków, hodowanych w celu zmaksymalizowania koloru i wigoru kwiatów. Lupinus to ogromny rodzaj roślin kwitnących, obejmujący setki gatunków. Najbardziej popularne w ogrodach barwne łubiny hybrydowe pochodziły przede wszystkim z Lupinus polyphyllus, pochodzi z Ameryki Północnej, skrzyżowany z różnymi innymi gatunkami, takimi jak Lupinus arboreus.
W łubinach hybrydowych nie ma nic subtelnego. Charakterystyczny wygląd to wysoka, efektowna iglica kwiatów, która może występować w wielu kolorach. Liście przypominają liście palmowe, każdy z 7 do 10 segmentami listków. Ten szybko rosnący kwiat jest dostępny zarówno jako roślina jednoroczna, jak i wieloletnia. Łubin doniczkowy to najczęściej odmiany wieloletnie. Najlepiej sadzić je wiosną na początku z nową rośliną lub sadzonkami. Nasiona można sadzić późną wiosną lub jesienią. Rośliny wieloletnie wyhodowane z nasion prawdopodobnie zakwitną dopiero w drugim roku.
| Nazwa botaniczna | Lupinus x hybrida |
| Popularne imiona | łubin, bluebonnet |
| Rodzaj rośliny | Zielne, wieloletnie, roczne |
| Dojrzały rozmiar | 3-4 stopy wysokości, 1-1,5 stopy szerokości |
| Ekspozycja na słońce | Pełny |
| Typ gleby | Bogaty, wilgotny, dobrze przesączony |
| pH gleby | Kwaśny, neutralny |
| Czas kwitnienia | Wiosna lato |
| Kolor kwiatów | Biały, różowy, czerwony, żółty, niebieski, fioletowy, bicolor |
| Strefy twardości | 4-8 (USDA) |
| Obszar ojczysty | Gatunki rodzicielskie głównie pochodzące z Ameryki Północnej |
| Toksyczność | Toksyczny dla ludzi i zwierząt |
Pielęgnacja łubinu
Ludzie kiedyś wierzyli, że kwiaty łubinu wchłaniają wszystkie składniki odżywcze z gleby, co prowadzi do tego, że ich wspólna nazwa pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego wilka. Jednak, Lupinus rośliny należą do rodziny grochu, Fabaceae, i podobnie jak groch, rośliny rzeczywiście są zdolne do wiązania azotu w glebie. Tworzą wspaniałe rośliny graniczne, chociaż niektóre wyższe odmiany mogą wymagać stakowania, aby zapobiec ich przewróceniu. Możesz użyć palików z siatki do wzrostu, aby uniknąć konieczności przywiązywania poszczególnych łodyg do palików.
Chociaż tęczowe hybrydowe mieszanki nasion łubinu są najpopularniejszymi komercyjnie dostępnymi łubinami, oryginalna niebieska odmiana jest najtwardsza. W przypadku uprawy w preferowanych warunkach łubin wymaga bardzo niewielkiej pielęgnacji. Pamiętaj, aby przyciąć swoje rośliny (usunąć zużyte kwiaty), aby zachęcić do dodatkowego kwitnienia. I podlewaj je w okresach suchej pogody.
Lekki
Łubin wolą pełne słońce, co najmniej sześć godzin bezpośredniego światła słonecznego przez większość dni, aby rosnąć i kwitnąć jak najlepiej. Mogą rosnąć w półcieniu, ale ich kwitnienie będzie osłabione. Jednak niektóre popołudniowe cienie są idealne w gorącym klimacie. Jeśli sadzisz łubin w głębokim cieniu, zazwyczaj nie zakwitnie. Lekarstwem na zacienione warunki jest przycinanie sąsiednich krzewów i drzew, aby w łubin padało trochę słońca.
Gleba
Te kwiaty lubią żyzną organicznie glebę z ostrym drenażem. Preferują odczyn gleby od obojętnego do lekko kwaśnego, choć mogą również rosnąć w bardzo kwaśnych warunkach glebowych.
woda
Chociaż łubin nie lubi podmokłych gleb, które mogą powodować gnicie korzeni, preferują regularne podlewanie. Podlewaj co najmniej raz w tygodniu, jeśli nie masz opadów, aby zapobiec wysychaniu gleby.
Temperatura i wilgotność
Łubiny lubią klimaty z dość chłodnymi latami. Nie radzą sobie dobrze w gorącym, wilgotnym klimacie, takim jak południowe Stany Zjednoczone. Wysoka temperatura i silne światło słoneczne mogą spowodować, że rośliny nie zakwitną. W gorącym klimacie lekka warstwa ściółki wokół łubinów może pomóc w utrzymaniu wilgoci w glebie i utrzymaniu chłodu korzeni.
Nawóz
Łubin na ogół nie wymaga nawozu, a zbyt duża ilość nawozu może sprzyjać nadmiernemu wzrostowi liści kosztem kwitnienia. Jednak nawóz zakwaszający może być przydatny do obniżania pH gleb zasadowych.
Czy łubin jest toksyczny?
Wiele, ale nie wszystkie rośliny w Lupinus rodzaj są toksyczne dla ludzi i zwierząt. Nasiona i strąki nasion są najbardziej toksycznymi częściami, a nasiona zazwyczaj muszą być spożywane w dużych ilościach, aby wywołać objawy. Jednak zwierzęta gospodarskie, takie jak owce, kozy i bydło, są bardzo podatne na zatrucie łubinem w wyniku wypasu dojrzałych roślin, zwłaszcza strąków nasiennych.
Objawy zatrucia
Typowe objawy zatrucia u ludzi i zwierząt to zmęczenie, wolne tętno, spowolniony oddech i drgawki. Jeśli podejrzewasz zatrucie, jak najszybciej skontaktuj się z lekarzem.
Odmiany łubinu
Dostępnych jest kilka odmian łubinu, które różnią się wyglądem, w tym:
- Russell mieszane kolory: Wyhodowana w 1937 r. i naturalizowana na wielu obszarach, ta hybrydowa tęczowo-dwukolorowa mieszanka jest podstawą wszystkich nowych odmian.
- Seria galerii: Gęste kolce kwiatowe na tej zwartej roślinie rosną nie więcej niż 2 stopy wysokości.
- "Karłowa Lulu": Rośliny te rosną około 2 stopy w tęczy odcieni i charakteryzują się niezwykle gęstymi gronami.
- „Minareta”: Ta 18-calowa odmiana wygląda oszałamiająco w zaspach wzdłuż krawędzi lub w pojemnikach.
Rozmnażanie łubinów
Ponieważ łubin tak łatwo kiełkuje z nasion, jest to normalna metoda ich uprawy. Ale łubin można również rozmnażać, ostrożnie pobierając wiosną sadzonki z ustalonych roślin. Użyj ostrego noża, aby odciąć segment korony i korzeni od rośliny macierzystej i przeszczep go w nowe miejsce. Ważne jest, aby zrobić to wczesną wiosną, zanim roślina zacznie aktywnie rosnąć i wypuszczać liście. Dobrym pomysłem jest rozmnażanie łubinów co dwa do trzech lat, ponieważ są to rośliny krótkowieczne. Rozmnażanie podstawowe zapewnia stały zapas ulubionych roślin.
Jak wyhodować łubin z nasion
Rozpoczęcie łubinu z nasion to ekonomiczny sposób na uzyskanie efektownego ogrodu kwiatowego w następnym sezonie. Są to jedne z najłatwiejszych bylin do uprawy z nasion. Osłonka nasienna jest twarda, więc nasiona mają lepszą zdolność kiełkowania, jeśli nacięjesz okrywę nasienną lub moczysz ją w wodzie na noc. Posadź nasiona o głębokości około 1/4 cala na zewnątrz w stałym miejscu, które otrzymuje pełne słońce; łubin nie przesadza się łatwo ze względu na długie korzenie palowe. Oczekuj kiełkowania za 14 do 30 dni.
Powszechne szkodniki/choroby
Łubin jest podatny na wiele szkodników i chorób. Mszyce są powszechne na wiosnę, podobnie jak ślimaki i ślimaki. Zwalczaj szkodniki olejami ogrodniczymi lub pestycydami, ponieważ mogą one przenosić na rośliny poważniejsze choroby.
Łubiny są również podatne na grzyby z brunatną plamistością, na których na różnych częściach roślin pojawiają się brązowe plamy. Usuń i zniszcz dotknięte rośliny i unikaj używania tego obszaru do uprawy łubinu przez kilka lat, aby zarodniki miały czas na obumieranie. Ponadto mączniak prawdziwy może wpływać na łubin, zwłaszcza jeśli nie ma dobrej cyrkulacji powietrza wokół roślin. Ta choroba grzybicza objawia się białymi, sproszkowanymi plamami na liściach i istnieje wiele chemicznych i organicznych metod jej zwalczania. Możesz też po prostu odciąć liście i poczekać na odrost.
